pullus

pullus < ανάγεται σε πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *peh₂w- με σημασία μικρός.^[1] Συγγενική η αρχαία ελληνική πῶλος.

pullus ^(la) αρσενικό

1. το μικρό ζώου
   1. νεοσσός, όπως το κοτόπουλο
   2. όπως το μικρό του αλόγου (για την ελληνική λέξη πουλάρι, δείτε πῶλος
2. χαϊδευτική προσφώνηση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	pullus	pullī
γενική	pullī	pullōrum
δοτική	pullō	pullīs
αιτιατική	pullum	pullōs
κλητική	pulle	pullī
αφαιρετική	pullō	pullīs
(β' κλίση)

pullus (λατινικά), και μέσω της δημώδους ή της ύστερης λατινικής

⇒ ιταλικά: pollo

⇒ ισπανικά: pollo

→ γαλλικά: poule

↷ ελληνιστική κοινή: ποῦλλος, ποῦλος (όψιμη ελληνιστική κοινή σε πάπυρο του 6ου αιώνα)

→ μεσαιωνικά ελληνικά: πουλλίον (υποκοριστικό) > -πουλος

⇒ νέα ελληνικά: πουλί, ⇒ νέα ελληνικά: -όπουλος, -οπούλα, -όπουλο

→ και δείτε πολλούς περισσότερους απογόνους στο  pullus στο αγγλικό Βικιλεξικό

• για το πουλάρι, δείτε πῶλος

pullus < σχετίζεται με το ρήμα palleō (είμαι ωχρός)

pullus ^(la)

• σκούρος γκρίζος, σταχτής

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	pullus	pulla	pullum	pullī	pullae	pulla
γενική	pullī	pullae	pullī	pullōrum	pullārum	pullōrum
δοτική	pullō	pullae	pullō	pullīs	pullīs	pullīs
αιτιατική	pullum	pullam	pullum	pullōs	pullās	pulla
κλητική	pulle	pulla	pullum	pullī	pullae	pulla
αφαιρετική	pullō	pullā	pullō	pullīs	pullīs	pullīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

• pullus - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.