humble

παραθετικά
θετικός	humble
συγκριτικός	humbler / more humble
υπερθετικός	humblest / most humble

humble ^(en)

1. ταπεινός, δείχνω ότι δεν πιστεύω ότι είμαι τόσο σημαντικός όσο άλλοι άνθρωποι

   ⮡  a man of humble beginnings - ένας άνθρωπος ταπεινής καταγωγής

   ⮡  Your humble servant, sir!

   Ταπεινός σας δούλος, κύριε!

2. ταπεινός, χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει ότι δεν είμαι τόσο σημαντικός όσο άλλοι άνθρωποι, αλλά με τρόπο που δεν είναι σοβαρός

   ⮡  In my humble opinion…

   Κατά την ταπεινή μου γνώμη…

3. ταπεινός, κάτι που δεν είναι μεγάλο ή ιδιαίτερο με κανέναν τρόπο

   ⮡  a humble request - μια ταπεινή παράκληση

• meek
• modest
• lowly

• humbly

ενεστώτας	humble
γ΄ ενικό ενεστώτα	humbles
αόριστος	humbled
παθητική μετοχή	humbled
ενεργητική μετοχή	humbling

humble ^(en)

1. (μεταβατικό) ταπεινώνω, κάνω κάποιον να νιώθει ότι δεν είναι τόσο καλός ή σημαντικός όσο νόμιζε ότι ήταν

   ⮡  I humble someone’s pride.

   Ταπεινώνω την περηφάνεια κάποιου.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη humiliate

2. (μεταβατικό) ταπεινώνω, νικώ εύκολα έναν αντίπαλο, ειδικά έναν δυνατό ή ισχυρό

   ⮡  I humble an enemy/rival.

   Ταπεινώνω έναν εχθρό/αντίπαλο.

• humble (adjective) - Oxford Learner's Dictionaries
• humble (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 868. ISBN 9780194325684. , λήμμα: ταπεινός, ταπεινώνω

---

ΔΦΑ : /œ̃bl/

^{ⓘ  (βοήθεια·αρχείο)}

ενικός	πληθυντικός
humble	humbles

humble ^(fr) αρσενικό ή θηλυκό

• ταπεινός