amikus

amikus (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	amikus	amikusy
Genitiv	amikusa	amikusów
Dativ	amikusowi	amikusom
Akkusativ	amikusa	amikusów
Instrumental	amikusem	amikusami
Lokativ	amikusie	amikusach
Vokativ	amikusie	amikusy

Worttrennung:

a·mi·kus, Plural: a·mi·ku·sy

Aussprache:

IPA: [aˈmʲikus], Plural: [amʲiˈkusɨ]

Hörbeispiele:

amikus^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] veraltet: Freund

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen amicus ^→ la^[1]

Synonyme:

[1] przyjaciel

Sinnverwandte Wörter:

[1] druh, kamrat, komiliton, kompan, konfrater, kumoter

Gegenwörter:

[1] adwersarz, nieprzyjaciel, wróg

Oberbegriffe:

[1] osoba

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

[1] veraltet: Freund

Deutsch: Freund m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 294.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „amikus“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „amikus“

Quellen:

↑ Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 294.

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 294.

[1]