[go: up one dir, main page]

Spring til indhold

Istiklâl Marsi

Fra Wikipedia, den frie encyklopædi
İstiklâl Marşı
dansk: Selvstændighedsmarch
Et eksempel på et typisk klasseværelse i Tyrkiet, hvor hymnen er yderst til højre.

Nationalhymne i  Tyrkiet
og  Nordcypern

ForfatterMehmet Akif Ersoy, 1921
KomponistOsman Zeki Üngör, 1930
Edgar Manas, 1932
Fra12. marts 1921
Lydfil
noicon

İstiklâl Marşı (dansk: Selvstændighedsmarch) er Republikken Tyrkiets nationalsang. Sangen synges ved blandt andet højtider og ved officielle ceremonier, og da vanligvis kun de to første vers. Teksten er skrevet af den tyrkiske Mehmet Akif Ersoy, som har en vigtig plads i tyrkisk litteratur og musikken er komponeret af Osman Zeki Üngör. Teksten blev skrevet under uafhængighedskrigen som tyrkerne førte mod sejrsherrene efter 1. verdenskrig, både som en motiverende musikalsk saga for tropperne der kæmpede i uafhængighedskrigen, og som en forhåbningsfuld sang for republiklen, der endnu ikke var etableret. Nationalsangen blev officielt godkendt den 12. marts 1921, to og et halvt år før den 29. oktober 1923 var det moderne Tyrkiet blev etableret.

Teksterne i den tyrkiske nationalsang består af et langt digt med 41 linjer af vers. Kun de første 8 linjer (vist med fed skrift) synges ved officielle ceremonier. Nationalsangen indeholder hverken ordet tyrker eller Tyrkiet.

Tyrkiske tekster Osmannisk-tyrkisk tekster (historiske) Engelsk oversættelse
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilâl!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl,
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın âfakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
"Medeniyet!" dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın!
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana vaadettiği günler Hakk'ın;
Kim bilir? Belki yarın? Belki yarından da yakın!
Bastığın yerleri "toprak" diyerek geçme, tanı!
Düşün, altındaki binlerce kefensiz yatanı!
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüdâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ.
Rûhumun senden, ilâhi, şudur ancak emeli;
Değmesin mabedimin göğsüne na-mahrem eli!
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım;
Her cerihamdan, ilâhi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır rûh-i mücerret gibi yerden nâşım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl;
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl!
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl.
Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl!
،قورقما سونمز بو شفقلرده یوزن آل سنجاق
،سونمه‌دن یوردمڭ اوستنده توتن اڭ صوڭ اوجاق
.اوبنم ملتمڭ ییلدیزیدر پارلایاجق
.اوبنمدر اوبنم ملتمڭدر آنجاق
،چاتما قربان اولایم چهرهڭی ای نازلی هلال
،قهرمان عرقمه بر گول نه بو شدت بو جلال
،سڭا الماز دوکولن قانلرمز صوڭره حلال
!حقیدر حقه طاپان ملتمڭ استقلال
،بن ازلدن بریدر حر یاشادم حر یاشارم
،هانگی چیلقین بڭا زنجیر وراجقمش شاشارم
،کوکره‌مش سیل کبی‌یم بندمی چیگنر آشارم
.ییرتارم داغلری انگینلره صیغمام طاشارم
،غربڭ آفاقنی صارمشسه چلیک زرهلی دیوار
،بنم ایمان دولی کوکوسم کبی سرحدم وار
،اولوسون قورقما نصل بویله بر ایمانی بوغار
.مدنیت دیدیگن تک دیشی قالمش جانور
،آرقاداش یوردوما آلچاقلری اوغراتما صاقین
،سپر ات کودهڭی، دورسون بو حیاسزجه آقین
،دوغاجقدرسگا وعد ایتدیڭی کونلر حقڭ
.کیم بیلیر بلکی یارین بلکی یارین دن ده یاقین
،باصدیغڭ یرلری طوپراق دییه رک گچمه طانی
،دوشون آلتنده کی بیڭلرجه کفنسز یاتانی
،سن شهید اوغلیسڭ اینجیتمه یازیقدر آتاڭی
.ویرمه دنیالری آلسه ڭ ده بو جنت وطنی
،کیم بو جنت وطنڭ اوغرینه اولمازکه فدا
،شهدا فیشقیراجق طوپراغی صیقسه ڭ شهدا
،جانی جانانی بوتون واریمی آلسین ده خدا
.ایتمه سین تک وطنمدن بنی دنیاده جدا
،روحمڭ سندن الهی شودر آنجاق املی
،دکمه سین معبدمڭ کوکسنه نامحرم الی
،بو اذان لر که شهادتلری دینڭ تملی
.ابدی یوردمڭ اوستنده بنم یگلملی
،او زمان وجد ایله بیڭ سجده ایدر وارسه طاشم
،هرجریحه مدن الهی بوشانور قانلی یاشیم
،فیشقیریر روح مجرد گبی یردن نعشیم
.او زمان یوکسله رک عرشه ده گر بلکی باشم
،دالقالان سن ده شفقلر کبی ای شانلی هلال
،اولسون آرتق دکولن قانکارمڭ هپسی حلال
،ابدیاً سڭا یوق عرقمه یوق اضمحلال
،حقّیدر حر یاشامش بایراغمڭ حریت
...حقیدر حقه طاپان ملتمڭ استقلال
Fear not; For the crimson banner that proudly ripples in this glorious dawn, shall not fade,
Before the last fiery hearth that is ablaze within my homeland is extinguished.
For that is the star of my people, and it will forever shine;
It is mine; and solely belongs to my valiant nation.
Frown not, I beseech you, oh thou coy crescent!
Smile upon my heroic nation! Why the anger, why the rage?
Our blood which we shed for you shall not be worthy otherwise;
For freedom is the absolute right of my God-worshipping nation!
I have been free since the beginning and forever shall be so.
What madman shall put me in chains! I defy the very idea!
I'm like the roaring flood; trampling my banks and overcoming my body,
I'll tear apart mountains, exceed the Expanses and still gush out!
The horizons of the West may be bound with walls of steel,
But my borders are guarded by the mighty bosom of a believer.
Bellow out, do not be afraid! And think: how can this fiery faith ever be extinguished,
By that battered, single-fanged monster you call "civilization"?
My friend! Leave not my homeland to the hands of villainous men!
Render your chest as armour and your body as bulwark! Halt this disgraceful assault!
For soon shall come the joyous days of divine promise;
Who knows? Perhaps tomorrow? Perhaps even sooner!
View not the soil you tread on as mere earth - recognize it!
And think about the shroudless thousands who lie so nobly beneath you.
You're the glorious son of a martyr - take shame, grieve not your ancestors!
Unhand not, even when you're promised worlds, this paradise of a homeland.
Who would not sacrifice his life for this paradise of a homeland?
Martyrs would burst forth should one simply squeeze the soil! Martyrs!
May God take my life, all my loved ones, and possessions from me if He will,
But let Him not deprive me of my one true homeland in the world.
Oh glorious God, the sole wish of my pain-stricken heart is that,
No heathen's hand should ever touch the bosom of my sacred Temples.
These adhans and their testimonies are the foundations of my religion,
And may their noble sound prevail thunderously across my eternal homeland.
For only then, shall my fatigued tombstone, if there is one, prostrate a thousand times in ecstasy,
And tears of blood shall, oh Lord, spill out from my every wound,
And my lifeless body shall burst forth from the earth like an eternal spirit,
Perhaps only then, shall I peacefully ascend and at long last reach the heavens.
So ripple and wave like the bright dawning sky, oh thou glorious crescent,
So that our every last drop of blood may finally be blessed and worthy!
Neither you nor my kin^ shall ever be extinguished!
For freedom is the absolute right of my ever-free flag;
For independence is the absolute right of my God-worshipping nation!
[redigér | rediger kildetekst]