deddf

Celteg *dedmā o'r ffurf Indo-Ewropeaidd *dʰh₁-dʰmó-s ar y gwreiddyn *dʰeh₁- ‘gosod’ a welir hefyd yn y Hen Roeg thesmós (θεσμός) ‘arfer, is-ddeddf’; yn perthyn i defod. Cymharer â'r Llydaweg dezv ‘gorchymyn, offeryn statudol’ a'r Hen Wyddeleg deidmea ‘cyfamod’ (gen. un.).

deddf b (lluosog: deddfau)

1. (cyfraith) Offeryn cyfreithiol unigol sy'n cofnodi penderfyniad a wnaed gan gorff deddfwriaethol.

   Pasiwyd y ddeddf a oedd yn uno Cymru a Lloegr yn 1536.

• statud

• deddfol
• deddfroddiad
• deddfwr
• ddeddfwrfa
• deddfwriaeth
• deddfwriaethol
• deddfu
• deddfwriaethu