cenau

Cymraeg Canol keneu o’r Gelteg *kanawon- o’r ffurf *kn̥-Hwon ar y gwreiddyn Indo-Ewropeaidd *(s)ken- ‘tarddu, hanfod; ffres, newydd, ifanc’ a welir hefyd yn y Rwseg ščenók ‘ci bach’, yr Armeneg skund ‘ci bach’ a’r Sansgrit kanyā́ ‘hogen, hoges’. Cymharer â’r Llydaweg kenow ‘cenau’ a’r Wyddeleg cana ‘bleiddian, cenau’.

cenau g (lluosog: cenawon)

1. (swoleg) Un ifanc o epil rhai anifeiliaid megis arth, blaidd, cath, ci, llew, a.y.y.b.
2. Cnaf, gwalch, adyn, dyn drygionus neu ddiffaith.

• colwyn

1. arthan, bleiddian, cathan, llewyn
2. arth fach, cath fach, ci bach