danki

• Pronúncia⁽ⁱ⁾: /ˈdan.ki/
• Etimologia: De l'alemany danken.

danki ‎(present dankas, passat dankis, futur dankos, condicional dankus, volitiu danku)

1. agrair

Conjugació de danki present passat futur singular plural singular plural singular plural indicatiu dankas dankis dankos participi actiu adjectival dankanta dankantaj dankinta dankintaj dankonta dankontaj acus. dankantan dankantajn dankintan dankintajn dankontan dankontajn participi passiu adjectival dankata dankataj dankita dankitaj dankota dankotaj acus. dankatan dankatajn dankitan dankitajn dankotan dankotajn participi actiu nominal dankanto dankantoj dankinto dankintoj dankonto dankontoj acus. dankanton dankantojn dankinton dankintojn dankonton dankontojn participi passiu nominal dankato dankatoj dankito dankitoj dankoto dankotoj acus. dankaton dankatojn dankiton dankitojn dankoton dankotojn participi actiu adverbial dankante dankinte dankonte participi passiu adverbial dankate dankite dankote infinitiu danki volitiu danku condicional dankus