Molekularna biofizika
Molekularna biofizika je centralna oblast biofizike, čiji je osnovni zadatak ispitivanje strukture i funkcionalnosti bioloških makromolekula.[1]
Savremena biofizika napravila je daleko najveći prodor baš u molekularnoj biofizici, na planu strukture i funkcionalnosti biopolimera proteina (bjelančevine) i nukleinskih kiselina (DNK i RNK), i njihovoj povezanosti sa genetskim kodom. Pri tome je korišten teorijski aparat različitih fizičkih disciplina: ravnotežna termodinamika, statistička fizika i kvantna mehanika. Eksperimentalne metode su obuhvatile sedimentaciju biopolimjera u ultracentrifugi, i njihovu dalju karakterizaciju rentgenskom difrakcijom, skenirajućom tunelskom mikroskopijom (STM), rasijanjem svjetlosti i zračenja, optičkom i vibracionom kao i rezonantnom spektroskopijom,[2] fotoluminiscencijom, nuklearnom magnetnom (NMR) i elektronskom paramagnetnom rezonancijom (EPR),[3] itd.
Naravno biofizičke eksperimentalne metode široko se kombinuju i sa raspoloživim biohemijskim metodama.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Molecular biophysics - Latest research and news | Nature". www.nature.com. Pristupljeno 2. 6. 2024.
- ^ "4.7: NMR Spectroscopy". Chemistry LibreTexts (jezik: engleski). 14. 7. 2016. Pristupljeno 2. 6. 2024.
- ^ "What is Electron Paramagnetic Resonance? | Department of Radiation and Cellular Oncology | The University of Chicago". radonc.uchicago.edu (jezik: engleski). Pristupljeno 2. 6. 2024.