[go: up one dir, main page]
Idi na sadržaj

Koagulacijski faktor VII

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
(Preusmjereno sa Faktor VII)
F7
Dostupne strukture
PDBPretraga ortologa: PDBe RCSB
Spisak PDB ID kodova

4YT7, 1BF9, 1CVW, 1DAN, 1DVA, 1F7E, 1F7M, 1FAK, 1FF7, 1FFM, 1J9C, 1JBU, 1KLI, 1KLJ, 1O5D, 1QFK, 1W0Y, 1W2K, 1W7X, 1W8B, 1WQV, 1WSS, 1WTG, 1WUN, 1WV7, 1YGC, 1Z6J, 2A2Q, 2AEI, 2AER, 2B7D, 2B8O, 2BZ6, 2C4F, 2EC9, 2F9B, 2FIR, 2FLB, 2FLR, 2PUQ, 2ZP0, 2ZWL, 2ZZU, 3ELA, 3TH2, 3TH3, 3TH4, 4IBL, 4ISH, 4ISI, 4JYU, 4JYV, 4JZD, 4JZE, 4JZF, 4NA9, 4NG9, 4NGA, 4X8S, 4X8T, 4X8U, 4X8V, 4YT6, 4ZXX, 4ZXY, 4Z6A, 4ZMA, 4YLQ, 5I46

Identifikatori
AliasiF7
Vanjski ID-jeviOMIM: 613878 MGI: 109325 HomoloGene: 7710 GeneCards: F7
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 13 (čovjek)
Hrom.Hromosom 13 (čovjek)[1]
Hromosom 13 (čovjek)
Genomska lokacija za F7
Genomska lokacija za F7
Bend13q34Početak113,105,788 bp[1]
Kraj113,120,685 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 8 (miš)
Hrom.Hromosom 8 (miš)[2]
Hromosom 8 (miš)
Genomska lokacija za F7
Genomska lokacija za F7
Bend8 A1.1|8 5.73 cMPočetak13,076,034 bp[2]
Kraj13,085,809 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije
Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena
Molekularna funkcija• calcium ion binding
• endopeptidase activity
• GO:0070122 peptidase activity
• GO:0001948, GO:0016582 vezivanje za proteine
• serine-type peptidase activity
• hydrolase activity
• serine-type endopeptidase activity
• signaling receptor binding
Ćelijska komponenta• Vezikula
• endoplasmic reticulum lumen
• ćelijska membrana
• extracellular region
• Golgi lumen
• Vanćelijsko
• serine-type peptidase complex
• collagen-containing extracellular matrix
Biološki proces• Hemostaza
• positive regulation of protein kinase B signaling
• GO:1904578 response to organic cyclic compound
• positive regulation of cell migration
• positive regulation of platelet-derived growth factor receptor signaling pathway
• Proteoliza
• response to estrogen
• positive regulation of leukocyte chemotaxis
• endoplasmic reticulum to Golgi vesicle-mediated transport
• response to vitamin K
• positive regulation of blood coagulation
• response to nutrient levels
• animal organ regeneration
• response to growth hormone
• response to hormone
• blood coagulation, extrinsic pathway
• positive regulation of positive chemotaxis
• response to thyroid hormone
• protein processing
• Koagulacija (krv)
• response to 2,3,7,8-tetrachlorodibenzodioxine
• response to estradiol
• response to carbon dioxide
• response to genistein
• response to cholesterol
• Jednodnevni biološki ritam
• response to thyroxine
• response to Thyroid stimulating hormone
• response to hypoxia
• response to anticoagulant
• response to astaxanthin
• response to thyrotropin-releasing hormone
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez

2155

14068

Ensembl

ENSG00000057593

ENSMUSG00000031443

UniProt

P08709

P70375

RefSeq (mRNK)

NM_000131
NM_001267554
NM_019616

NM_010172

RefSeq (bjelančevina)

NP_000122
NP_001254483
NP_062562

NP_034302

Lokacija (UCSC)Chr 13: 113.11 – 113.12 MbChr 8: 13.08 – 13.09 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Koagulacijski faktor VII (EC 3.4.21.21, ranije poznat kao prokonvertin) jedan je od proteina koji uzrokuje zgrušavanje krvi u kaskadi zgrušavanja, a kod ljudi je kodiran genom F7, sa hromosoma 13. To je enzim klase serin-proteaza. Jednom kada se veže za tkivni faktor koji se oslobađa iz oštećenih tkiva, pretvara se u faktor VIIa (ili faktor zgrušavanja krvi VIIa, aktivirani faktor zgrušavanja krvi VII), koji zauzvrat aktivira faktor IX i faktor X.

Korištenje genetičke rekombinacije rekombinantnog faktora VIIa (eptakog alfa) (trgovački nazivi uključuju NovoSeven) je odobrila FDA za kontrolu krvarenja kod hemofilija.[5] Ponekad se neovlašteno koristi u teškim nekontroliranim krvarenjima, iako postoje sigurnosni problemi. Biosličnosni oblik rekombinantnog aktiviranog faktora VII (AryoSeven) je takođe dostupan, ali nema značajnu ulogu na tržištu.

U aprilu 2020. godine, američka FDA je odobrila novi rFVIIa proizvod, eptakog beta (SEVENFACT), prvi zaobilazeći agens (BPA) odobren u više od 2 decenije. Kao proizvod rFVIIa, eptakog beta djeluje u kompleksu sa tkivnim faktorom kako bi aktivirao faktor X do Xa, čime zaobilazi FVIII i FIX. Aktivacija faktora X u Xa pokreće zajednički put kaskade koagulacije, što dovodi do stvaranja ugruška na mjestu krvarenja. Aktivirani FVII vezuje se za endotelni protein C receptor (EPCR), što pojačava hemostazu . Jedna studija je pokazala da se eptakog beta veže za EPCR sa 25% do 30% većim afinitetom od eptakog alfa, istiskujući protein C sa EPCR vezivnih mjesta i smanjujući aktivaciju proteina, što doprinosi njegovom hemostatskom učinku.

Fiziologija

[uredi | uredi izvor]

Glavna uloga faktora VII (FVII) je da pokrene proces koagulacije u sprezi sa tkivnim faktorom (TF/faktorom III). Tkivni faktor se nalazi na vanjskoj strani krvnih sudova – obično nije izložen krvotoku. Prilikom povrede krvnog suda, tkivni faktor je izložen krvi i cirkulirajućem faktoru VII. Jednom vezan za TF, FVII se aktivira na FVIIa pomoću različitih proteaza, među kojima su trombin (faktor IIa), faktor Xa, IXa, XIIa i sam FVIIa-TF kompleks. Kompleks faktora VIIa sa TF katalizuje konverziju faktora IX i faktora X u aktivne proteaze, odnosno faktora IXa i faktora Xa.[6]

Djelovanje faktora ometa inhibitor puteva tkivnog faktora (TFPI), koji se oslobađa skoro odmah nakon iniciranja koagulacije. Faktor VII, koji je otkriven oko 1950. godine, zavisi od vitamina K i proizvodi se u jetri. Upotreba varfarina ili sličnih antikoagulansa smanjuje sintezu FVII u jetri.

Struktura

[uredi | uredi izvor]
Također pogledajte: Faktor IX

Aminokiselinska sekvenca

[uredi | uredi izvor]

Dužina polipeptidnog lanca proteina je 466 aminokiselina, a molekulska težina  je 51 594 molekulska masa — 51 594 Da

1020304050
MVSQALRLLCLLLGLQGCLAAGGVAKASGGETRDMPWKPGPHRVFVTQEE
AHGVLHRRRRANAFLEELRPGSLERECKEEQCSFEEAREIFKDAERTKLF
WISYSDGDQCASSPCQNGGSCKDQLQSYICFCLPAFEGRNCETHKDDQLI
CVNENGGCEQYCSDHTGTKRSCRCHEGYSLLADGVSCTPTVEYPCGKIPI
LEKRNASKPQGRIVGGKVCPKGECPWQVLLLVNGAQLCGGTLINTIWVVS
AAHCFDKIKNWRNLIAVLGEHDLSEHDGDEQSRRVAQVIIPSTYVPGTTN
HDIALLRLHQPVVLTDHVVPLCLPERTFSERTLAFVRFSLVSGWGQLLDR
GATALELMVLNVPRLMTQDCLQQSRKVGDSPNITEYMFCAGYSDGSKDSC
KGDSGGPHATHYRGTWYLTGIVSWGQGCATVGHFGVYTRVSQYIEWLQKL
MRSEPRPGVLLRAPFP

Faktor VII dijeli zajedničku arhitekturu domena sa faktorima IX i X.

Genetika

[uredi | uredi izvor]

Gen za faktor VII nalazi se na hromosomu 13 (sekvenca 13q34).

Uloga u bolesti

[uredi | uredi izvor]
Glavni članak: Nedostatak faktora VII

Nedostatak faktora VII (kongenitalni nedostatak prokonvertina) je rijedak i nasljeđuje se recesivno. Predstavlja se kao poremećaj krvarenja sličan hemofiliji. Liječi se rekombinantnim faktorom VIIa (NovoSeven ili AryoSeven). Pristupi genske terapije u liječenju nedostatka FVII su vrlo obećavajući ([7]).

Medicinska upotreba

[uredi | uredi izvor]

Rekombinantni faktor VIIa, koji se prodaje pod trgovačkim nazivima AryoSeven i NovoSeven, koristi se za osobe sa hemofilijom (sa nedostatkom faktorom VIII ili IX ) koji su razvili antitijela protiv zamjenskog faktora koagulacije.

Također se koristio i kod nekontrolisanog krvarenja,[8][9] ali njegova uloga u ovom okruženju je kontroverzna s nedostatkom dokaza koji bi podržali njegovu upotrebu izvan kliničkih ispitivanja.[10] Prvi izveštaj o njegovoj upotrebi kod krvarenja bio je kod izraelskih vojnika sa nekontrolisanim krvarenjem 1999.[11] Rizici njegove upotrebe uključuju povećanje arterijske tromboze.[10] Međutim, studije na životinjama nisu pokazale komplikacije kao kod ljudi; zapravo iste studije pokazuju bolju prognozu. U vojnim okruženjima koristi se kao izvanredna intervencija kod komplikacija povezanih s diseminiranom intravaskularnom koagulacijom krvarenja uzrokovanom penetrirajućom traumom.[12]

Rekombinantni ljudski faktor VII, iako je u početku izgledao obećavajuće u unutarlobanjskom krvarenju, nije pokazao korist nakon daljnjih studija i ovo se više ne preporučuje.[13][14]

Interakcije

[uredi | uredi izvor]

Pokazalo se da faktor VII reaguje sa tkivnim faktorom i protein kinazom C.[15][16]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000057593 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000031443 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ Biron-Andreani, C; Schved, JF (januar 2019). "Eptacog beta: a novel recombinant human factor VIIa for the treatment of hemophilia A and B with inhibitors". Expert Review of Hematology. 12 (1): 21–28. doi:10.1080/17474086.2019.1560259. PMID 30577721. S2CID 58538425.
  6. ^ Wajima T, Isbister GK, Duffull SB (septembar 2009). "A comprehensive model for the humoral coagulation network in humans". Clinical Pharmacology and Therapeutics. 86 (3): 290–8. doi:10.1038/clpt.2009.87. PMID 19516255. S2CID 205121835.
  7. ^ Marcos-Contreras OA, Smith SM, Bellinger DA, Raymer RA, Merricks E, Faella A, Pavani G, Zhou S, Nichols TC, High KA, Margaritis P (2016). "Sustained correction of FVII deficiency in dogs using AAV-mediated expression of zymogen FVII". Blood. 127 (5): 565–71. doi:10.1182/blood-2015-09-671420. PMC 4742547. PMID 26702064.
  8. ^ Roberts HR, Monroe DM, White GC (decembar 2004). "The use of recombinant factor VIIa in the treatment of bleeding disorders". Blood. 104 (13): 3858–64. doi:10.1182/blood-2004-06-2223. PMID 15328151.
  9. ^ "Uncontrolled Bleeding and Injury Lawsuit Claims". Arhivirano s originala, 16. 6. 2016. Pristupljeno 26. 8. 2015.
  10. ^ a b Simpson E, Lin Y, Stanworth S, Birchall J, Doree C, Hyde C (mart 2012). "Recombinant factor VIIa for the prevention and treatment of bleeding in patients without haemophilia" (PDF). The Cochrane Database of Systematic Reviews. 3 (3): CD005011. doi:10.1002/14651858.CD005011.pub4. hdl:10871/13808. PMID 22419303.
  11. ^ Kenet G, Walden R, Eldad A, Martinowitz U (novembar 1999). "Treatment of traumatic bleeding with recombinant factor VIIa". Lancet. 354 (9193): 1879. doi:10.1016/S0140-6736(99)05155-7. PMID 10584732. S2CID 23159895.
  12. ^ Hodgetts, T. J.; Kirkman, E.; Mahoney, P. F.; Russell, R.; Thomas, R.; Midwinter, M. (1. 12. 2007). "UK Defence Medical Services Guidance for the Use of Recombinant Factor VIIA (RFVIIA) in the Deployed Military Setting". Journal of the Royal Army Medical Corps (jezik: engleski). 153 (4): 307–309. doi:10.1136/jramc-153-04-18. ISSN 0035-8665. PMID 18619169. S2CID 10776054.
  13. ^ Mayer SA, Brun NC, Begtrup K, Broderick J, Davis S, Diringer MN, Skolnick BE, Steiner T (februar 2005). "Recombinant activated factor VII for acute intracerebral hemorrhage". The New England Journal of Medicine. 352 (8): 777–85. doi:10.1056/NEJMoa042991. PMID 15728810.
  14. ^ Mayer SA, Brun NC, Begtrup K, Broderick J, Davis S, Diringer MN, Skolnick BE, Steiner T (maj 2008). "Efficacy and safety of recombinant activated factor VII for acute intracerebral hemorrhage". The New England Journal of Medicine. 358 (20): 2127–37. doi:10.1056/NEJMoa0707534. hdl:10067/688040151162165141. PMID 18480205.
  15. ^ Carlsson K, Freskgård PO, Persson E, Carlsson U, Svensson M (juni 2003). "Probing the interface between factor Xa and tissue factor in the quaternary complex tissue factor-factor VIIa-factor Xa-tissue factor pathway inhibitor". European Journal of Biochemistry. 270 (12): 2576–82. doi:10.1046/j.1432-1033.2003.03625.x. PMID 12787023.
  16. ^ Zhang E, St Charles R, Tulinsky A (februar 1999). "Structure of extracellular tissue factor complexed with factor VIIa inhibited with a BPTI mutant". Journal of Molecular Biology. 285 (5): 2089–104. doi:10.1006/jmbi.1998.2452. PMID 9925787.

Dopunska litereatura

[uredi | uredi izvor]

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]
Portal iconPortal Biologija
Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Koagulacijski_faktor_VII&oldid=3578976"