Enterocit

Enterocit
Shema enterocita: crijevni lumen je iznad četkaste granice
Detalji
Sistem	Probavni Tanko crijevo
Funkcija	Epitelne ćelije
Identifikatori
Latinski	'Enterocytus'
MeSH	D020895
TH	TH {{{2}}}.html HH3.04.03.0.00006 .{{{2}}}.{{{3}}}
FMA	62122
Anatomska terminologija [uredi na Wikidata]

Enterociti ili intestinalne apsorpcijske ćelije (crijevne apsorpcijske ćelije), su jednoslojne cilindrične epitelne ćelije koje oblažu unutrašnju površinu tankog i debelog creva. Glikokaliksni površinski sloj sadrži perobavne enzime. Mikrovili na apikalnoj površini povećavaju njegovu površinu. Ovo olakšava transport brojnih malih molekula u enterocite iz intestinalnog lumena. To uključuje razgrađene proteine, masti i šećere, kao i vodu, elektrolite, vitamine i žućne soli. Enterociti također imaju endokrinu ulogu: luče hormonee kao što je leptin.

Glavne funkcije enterocita uključuju:^[1]

• Usvajanje iona, uključujući natrij, kalcij, magnezij, gvožđe, cink i bakar. Ovo se obično dešava putem aktivnog transporta.
• Upijanje vode. Ovo prati osmotski gradijent koji uspostavlja Na+/K+ ATPaza na bazolateralnoj površini. Ovo se može dogoditi transćelijski ili paraćelijski.
• Usvajanje šećera. Polisaharidi i disaharidaze u glikokaliksu razlažu velike molekule šećera, koji se zatim apsorbuju. Glukoza prelazi apikalnu membranu enterocita pomoću kotransportera natrij-glukoze. Kreće se kroz citosol (citoplazmu) i izlazi iz enterocita preko bazolateralne membrane (u krvni kapilar) pomoću GLUT2. Galaktoza koristi isti transportni sistem. Fruktoza, s druge strane, prelazi preko apikalne membrane enterocita, koristeći GLUT5. Smatra se da prelazi u krvni kapilar, koristeći jedan od drugih GLUT transporter.
• Usvajanje peptida i aminokiselina. Peptidaze u glikokaliksu cijepaju proteine na aminokiseline ili male peptide. Enteropeptidaza (također poznata kao enterokinaza) odgovorna je za aktivaciju gušteračinog tripsinogena u tripsin, što aktivira druge pankreasne zimogene. Oni su uključeni u Krebsov i Corijev ciklus i mogu se sintetizirati sa lipazom.
• Usvajanje lipida. Lipidi se razgrađuju pomoću pankreasne lipaze, uz pomoć žuči, a zatim difundiraju u enterocite. Manji lipidi se transportuju u crijevne kapilare, dok se veći lipidi obrađuju Golgijevom aparatu i glatkom endoplazmatskom retikulumu u lipoprotein hilomikral i egzocitozira u mliječnim žlijezdama.
• Usvajanje vitamina B12. Receptori se vezuju za kompleks vitamin B₁₂-želudačni unutrašnjii faktor i unose se u ćeliju.
• Resorpcija nekonjugiranih žučnih soli. Žuč koja je oslobođena, a nije korištena u emulzifikaciji lipida, reapsorbira se u ileumu. Također poznata je kao enterohepatska cirkulacija.
• Izlučivanje imunoglobulina. IgA iz plazma ćelija u mukozama se apsorbuju putem endocitoze posredovane receptorima na bazolateralnoj površini i oslobađaju kao kompleks receptor-IgA u lumen crijeva. Komponenta receptora daje dodatnu stabilnost molekulu.

• Intolerancija na fruktozu u ishrani javlja se kada postoji manjak količine nosača fruktoze.
• Intolerancija na laktozu je najčešći problem varenja ugljikohidrata i javlja se kada ljudski orgnizam ne proizvodi dovoljnu količinu laktaznog enzima da razgradi šećer laktozu koji se nalazi u mliječnim proizvodima. Kao posljedica ovog nedostatka, nesvarena laktoza se ne apsorbira i umjesto toga se prenosi u debelo crijevo. Tamo bakterije metaboliziraju laktozu i pritom oslobađaju plinove i metaboličke produkte koji poboljšavaju pokretljivost debelog crijeva. To uzrokuje plinove i druge neugodne simptome.
• Toksin kolere može povećati lučenje ili smanjiti unos vode i elektrolita, što može dovesti do moguće teške dehidracije i neravnoteže elektrolita.^[2]
• Rotavirus selektivno napada i ubija zrele enterocite u tankom crijevu.^[3]

• Histološka slika: 11706loa – Histology Learning System na Univerzitetu Boston - "Digestive System: Alimentary Canal — jejunum, goblet cells and enterocytes"

Šablon:Gastrointestinal na fiziologija