Avari

Avari (poznati i pod imenom Obri kako ih nazivaju Slaveni), nomadski narod, porijeklom su iz središnje Azije. Postoje dvije grupe Avara, evroazijski (o kojim govori ovaj članak) i kavkaski Avari, stanovnici današnjeg Dagestana. ^[1]

Prema kineskim izvorima oko 400. godine osnovan je savez plemena Dzut - Dzut, najvjerovatnije među Ujgurima koje su u Bizantu nazivali Ogorima. Ovladali su zemljom hunskog plemena Sabira otkuda se jedna grupa oko 460. godine pokrenula prema Kaspijskom i Crnom moru. Tada se i po prvi put pojavljuje ime Avari u evropskoj historiji. Avari se ponovno pojavljuju 557. godine kada nude pomoć Bizantu u borbi protiv drugih barbarskih plemena. Car Justinijan I ih plaća za borbu protiv Bugara koji su učestalo upadali u bizantske teritorije.

Bajan, osnivač avarske države (Avarski kaganat) 567. godine prelazi Karpate i u savezu sa Langobardima uništava Gepide i zauzima područja istočno od Dunava. Kada su Langobardi napustili Panoniju, Avari ostaju jedini gospodari ovog područja i šire svoju vlast prema Dalmaciji ali i prema Češkoj i prema Alpama. Iako su bilo malobrojni, vrlo brzo su potčinili sva slavenska plemena koja su se tu našla.

Uz povremene upade u Furlaniju i u Franačku državu, Avari su uglavnom najveći problem predstavljali Bizantu, pa su pod Bajanom ovladali bizantskim uporištima u Panoniji, Sirmijumom i Singidunumom, a učestalo su upadali preko starih rimskih putova i u Dalmaciju.

Njihov najveći pothvat je bio neuspjeli napad na Carigrad 626. godine, u kojem su osim Avara učestvovali i Slaveni i Gepidi, nakon čega su odbačeni s velikim gubicima. Porazom kod Carigrada i počinje prestanak njihove moći. Slaveni ih napuštaju i uz pomoć Bizantije protjeruju ih u Panoniju. Propao je prvi Avarski kaganat, ali ipak u Panoniji uspijevaju sačuvati još dva naredna vijeka svoju moć, sve do 796. godine kada Karlo Veliki (vidi: Franačko-avarski ratovi) uništava Avare, koji poslije toga i zauvijek nestaju.

Avari su bili organizirani po rodovima i plemenima na čijem su se čelu nalazili tarhani. Na čelu više rodova i plemena se nalazio kagan, a u ratnim pohodima pored njega je postojao još i jugur, kao prvi zapovjednik. Avari su imali brze konje i bili su odlični jahači, što im je i omogućilo nadmoć nad brojčano jačim Slavenima. Bitke su vodili uglavnom na otvorenim prostorima, a gradili su i velike logore, utvrđene zemljanim nasipima iz kojih su mogli vršiti ispade na sve strane. Kada su im se oko 570. godine pridružili Bugari i Huni, mogli su brojati oko 50 hiljada.

Posljedica odlaska Avara sa Balkana je stvaranje velikog broja Sklavinija. ^[2]

Commons ima datoteke na temu: Avari