o-femp

Diwar an anv-gwan perc'hennañ o hag an anv-gwan pegementiñ pemp.

  Adverb

o-femp /oˈfɛm(p)/

1. Ar pemp anezhe
   • Setu-int o-femp 'barzh ar c'harroñs. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 21.)
   • — [...] ; va martoloded a zo o-femp eus a Borspoder, ha, dre-se, e c'hellan kaout fiziañs enno. [...] ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 159.)
   • [...]; ar plac'h a harpe he fenn, ar vugale, ho femp, krog enn o mamm, hini aman, hini a-hount, a deue da heul en eur vouela hag en eur grial, ma'z oa eur guir rann-galoun ho c'hlevet.... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 273.)

• o-daou, o-div, o-zri, o-zeir, o-fevar, o-feder, o-c'hwec'h, o-daouzek, hag all...

• galleg : elles cinq ^(fr) , eux cinq ^(fr)