kemer
Brezhoneg
Etimologiezh
- Testeniekaet e krennvrezhoneg (commeret).
- Meneget er C'hatolikon (quempret)[1].
- Da geñveriañ gant ar verboù cymeryd ha cymryd e kembraeg, kemmeres e kerneveureg.
- Deuet eus ur verb keltiek *kom-bero-, ur ger kevrennek ledanaet eus ur wrizienn indezeuropek *bʰer- « dougen », da dostaat ouzh beirid e heniwerzhoneg, ferre e latin, bera en islandeg, phérein e gresianeg h.a.[2]
Verb
kemer /ˈkẽmːɛr/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kemeret) (displegadur)
- kemer un dra bennak
- An ozhac'h a gemer un dornad plouz diouzh an hejerez hag a vrall e benn. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 36.)
- kemer amzer
- kemer aon,
- kemer doñjer,
- kemer fent
- kemer heg
- kemer herr
- kemer kalon,
- kemer e greñv
- kemer mezh,
- kemer plijadur :
- kemer poan :
- N'eo ket red kemer kement-se a boan evid kelou beva ha mervel e-neus an den d'ober war an tamm douar-mañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 45.)
- kemer skouer
- kemer tro
- kemer truez ouzh un den
- kemer tu
- kemer da bried
- kemer da vevel, da alvokad :
- — Me a zo ur paour-kaezh den hep labour, mar karfec'h ma c'homer da vevel ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 27.)
- Komeret eo da vevel, gopret daou c'hant skoed ar bloaz, gant ar memes divizoù, [...].
Stummoù all
Troioù-lavar
- N'eus ket ezomm da gemer un den bihan evid espern boued nag unan braz evid ober muioc'h a labour. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 303.)
Anagramoù
Troidigezhioù
Daveoù
Roll an daveoù :