spouronus

Savet diwar an anv-kadarn spouron hag al lostger -us

Anv-gwan

spouronus /spuˈrɔ̃ːnys/

1. A spouron, a c'hell spouronañ
   • Leuskel a reas ur youc'hadenn, bepred, unan spouronus evel ma tle bezañ yudadenn al leon er gouelec'h. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 26.)
   • Eno e veze yenoc'h eget e lec'h all er c'hastell met spouronus e oa ivez gant ar podadoù formol a-hed ar mogerioù hag a oa leun a loened o tarneuial. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 143.)

• braouac'hus
• skrijus
• spontus

• galleg : effroyable ^(fr) , épouvantable ^(fr) , terrifiant ^(fr)