pelloc'h

Brezhoneg

Eus pell hag -oc'h.

pelloc'h

Ha n'eo ket ken tost.
- Ur vro belloc'h.
Dirak un anv-kadarn:
- « Na ra ket gwad-fall, Soaz, pelloc'h amzer c'hoazh e vi marv eget ne vi paour ! » — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 9.)

pelloc'h

Ha n'eo ket ken tost.
- Mont pelloc'h.
- N'afet ket pelloc'h. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 104.)
- — « Va mab, » eme an tad, « pa ne fell ket dit ez afen pelloc'h, [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 38.)
- « [...]. Lakaat va dorn war he brennid ! Ne din ket pelloc'h. [...]... » — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 81.)
- An hent-karr n'a ket pelloc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 215.)
- Ha koulskoude pet ha pet gwech ne voe ket bet huchet warnon : « Bezit en anv Doue war evezh gant ho skritur ! kerkent ha ma welo an dud a veli ho skrapadennoù yar, ne deurvezint ket mont pelloc'h ha regiñ a raint ho paper ». — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 70.)
- Leuniañ a reas an aer sioul betek ar vourc'h ha pelloc'h zoken paneogwir e c'houvezjod diwezhatoc'h e oa bet klevet ar c'hri ankenius-se e koumanant ar Poullfank e-lec'h ma 'z oad o c'horo da enderv. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 54.)
Pelloc'h-pell : muioc'h-mui pell
- Pelloc'h e veze kavet bourkoù all : Tchaslitsy, Ovintsy, Spoundni, Chevertni, C'hestimirovo, pelloc'h-pell diouzh al linenn ha tostoc'h-tost ouzh al lennoù. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 14.)

pelloc'h

Adverb-amzeriañ: bremañ
- Ac'hanta, morjin, dont a rit ennoc'h hoc'h-unan, pelloc'h ? [...] ! — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 42.)
- Moereb, kousket oc'h, pelloc'h ?. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 46.)