panez

(1499) Panesēn er C'hatolikon^[1]. Amprestet digant ar galleg : panais.^[2].

Anv-kadarn

panez /ˈpãːnes/ strollder (unanderenn panezenn)

1. Plant daouvloaziek kar d'ar c'harotez, Pastinaca sativa o anv skiantel, a c'hounezer er broioù yen pe glouar evit o gwrizioù a vez debret evel legumaj.
2. Gwrizioù ar plant-se, damvelen o liv ha dous o blaz.
   • Panez ! Panezenn !
     Ul Leonard na zebr tra ken. — (Aogust Brizeug, Furnez Breiz, 1845.)
3. (Kunujenn) Sac'h panez : genaoueg, sod.
   • [...] buan avat, sac'h panez, rak mervel a ran gant an naon hag ar sec'hed. — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 91.)

• tennañ panez eus gouzoug ar c'hi

Roll an daveoù :

• ^[1] : Ar c'hCatholicon
• ^[2] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 217.