kont

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn 1

kont /ˈkɔ̃nt/ gourel (liester konted).

1. Den eus an noblañs, dindan an dug.

   Konted Kerne

   An aotrou kont

Anv-kadarn 2

kont /ˈkɔ̃nt/ benel (liester : kontoù)

1. Pezh a gaver goude kontañ.
   • ur gont dispar

   • Pa vez lakeet uïou da hori e vez red lakaad eur gont dispar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 118.)

• kont-bank
• taol-gont

Anv-kadarn 3

kont

1. • Evel-se emañ kont. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 252.)

1. bezañ kont
2. rentañ kont

• [...] ! Erru ar gont a vez, ec'h a ar paour da ouez ! [...]... — (Jarl Priel, An Dakenn dour, Sav niv. 25, Diskar-Amzer 1942, p. 11.)

Furm verb

kont /ˈkɔ̃nt/

1. Furm ar verb kontañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb kontañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.