komzin

Savet diwar komz-, pennrann ar verb komz, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

komzin /ˈkɔ̃mzĩn/

1. Furm ar verb komz e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar stagell isurzhiañ pa da skouer) :

— Pa gomzign-me out-han e velo, rak me am beuz guelet meur a velek epad an dispac'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 315.)

Hogen n'em eus bet klevet anv ebet morse eus e wreg ha n'ouzon ket, kennebeut, hag-eñ en devoe bugale all ouzhpenn ar mab a gomzin anezhañ pelloc'hik. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 7.)

• galleg : (je) parlerai ^(fr)