irvinenn

Savet diwar an anv-kadarn irvin hag an dibenn-ger -enn.

Furm anv-kadarn

irvinenn /irˈvĩːnɛn/ unanderenn (strollder : irvin)

1. Unanderenn irvin.
   • Pa vez c'hoant ober goap eus eur moal e lavarer awechou : " Eur gaer a irvinenn en deus ! " — (Le Courrier du Finistère, 9/12/1922, p. 1e.)
   • E benn zo evel un irvinenn beliet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé 4, Skol Vreizh, 1989, p. 166.)
   • Kerkent e skoas ar peizant gant e falc'h, hag e faoutas e daou penn an houzard, evel ma faouter un irvinenn da voueta ar c'hezeg. — (Herve ar Gall, Koulz ar c'hastrilhez, Embannadurioù Al Liamm, 2008, p. 17.)

• irvinenn-ruz

• galleg : navet ^(fr)