gwenodenn

Savet diwar gwenod hag al lostger -enn.

Meneget er C'hatolikon (gueznodenn).

Anv-kadarn

gwenodenn /ɡɥẽˈnoːdɛn/ benel (liester gwenodennoù, gwenodinier)

1. Hent douar strizh
   • Seza, mall warni, a ziskennas dre ar wenodenn da vont da glask dornerien all. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
   • Sellout a raent ouzh an daou zen yaouank o tiskenn gant ar wenodenn dindan ar pin. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
   • Me a oa deut dre ar wenodenn da dapoud an hent koz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 510.)

• gwenojenn

• gwenodenn ar c'hi

• E TBP2 eo skrivet ar skouerioù gant gwenodenn, met gwenojenn zo kinniget er rannbennad evel stumm Treger.