fur

Gwelet ivez : Fur, für

Meneget er C'hatolikon.

Da geñveriañ gant ar gerioù ffur en kembraeg, fur en kerneveureg.

Anavezet evel anv-tigezh : (Le) Fur.

Anv-gwan

fur /ˈfyːr/ ; ken fur/ker fur.

1. Poellek (diwar-benn an dud).
   • Fur eo selaou, a-raok barn, an tamaller hag an hini tamallet, pe douget e vefe alies barnedigeziou faos. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 15.)
   • An dud fur ne reont ket a draoù evel-se. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 168.)
   • Ha fur oa dign ober ar memez hent gant-ho ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 33.)
   • Pe fur pe sot oc’h? — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 120.)
   • Reiñ, selaou, alioù, kentelioù fur .
     • Kenteliou fur an daou zen santel-ze a yeas ken doun er c'halonou, ma treuzont ar c'hantvejou o tremen divlam eus eur remzi d'eben, evel eun tan sakr, atizet bep sul gand sarmoniou pastored ar barrez. — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 2.)
2. Sioul:
   • Gwall fur oc'h aze ho-tri ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 168.)
3. Reizh, habask, sentus (diwar-benn ar vugale).
   • Bezit fur! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 168.)
4. Bezañ fur a-walc'h : kaout un tamm skiant.
5. A chom pell diouzh ar baotred (diwar-benn ar merc'hed peurliesañ), pe a chom pell diouzh ar merc'hed (diwar-benn ar baotred peurvuiañ).
   • — « Ur wreg fur am eus, » emezañ, « ha birviken ne droio da fall. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 14.)

• furaat
• furentez
• furnezh

• fur evel un ael, un aelig
• fur evel un oan
• fur evel ur santig pri

• Fant ne oa ket eur vaouez eus ar re goanta, hogen
  Eur wreg fur hag hi divalo
  A zo dreist ar gaera wreg a zo. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 55.)

Anv-kadarn

fur /ˈfyːr/ gourel (liester : furien, furion)

1. Den fur, poellek, a skiant-vat.

• galleg : sage ^(fr) (un)
• saozneg : wise man ^(en) (a)