bos

Amprestet digant ar galleg : bosse.

Anv-kadarn 1

bos /ˈbos/ gourel (liester : bosoù)

1. (diwar-benn an dud) C'hwezhadur, yoc'henn war un tachad askonek, diwar ur stokadenn pe ur vloñsadenn.
2. Tort, distummadur al livenn-gein.
   • Un noz int a wella d'ur bos en o c'hrôlloù (korolloù)
     E-lec'h unan en deus, d'un all int a ra daou. — (Joakim Gwilhom, Livr el labourer, Gwened, 1849, p. 14.)
3. Torgenn naturel war gein loened 'zo : kañvaled, dremedaled.
   • Ur c'hañval uhel-uhel war e bevar bav, ur gouzoug hir brañsell-divrañsell dezhañ, ha daou bikol bos, div wir dorgenn war e gein ! — (Youenn Drezen, Skol louarn Veig Trebern, eil lodenn, Al Liamm, 1973, p. 16.)
4. (Merdeadurezh) Fun implijet evit eren ar bagoù.
   • Bilzig a deuas war diarog ar vag, ha chacha a rês goustadik war e bos : an eor a oa krog mat er garreg. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 145.)
5. Riboul, abadenn lonkañ.
   • [...] rak krenañ a ra daouarn ar c'helenner goude ar penn-devezh bos a zo bet abaoe kreisteiz [...] — (Yann Gerven, Tonkad kriz Tom Bruise, Al Liamm, 2007, p. 66.)
   • Job a oa aozet dezhañ gant e vamm ur soubenn rous treutik a-walc’h, a zo ken dispar, hervez em eus klevet, da gas kuit a-ziwar an teod, ar blaz c’hwerv a chom goude un devezh bos. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 27.)

• c'hoari bos
• ober bos

(1)

• galleg : bosse ^(fr)

(2)

• galleg : bosse ^(fr)

(3)

• galleg : bosse ^(fr)

(4)

• galleg : bosse ^(fr) (cordage), cordage ^(fr) d'amarrage

(5)

• galleg : bringue ^(fr) (faire la bringue)

sterioù all

• renflement ^(fr) , umbo ^(fr) (de bouclier), bourgeon ^(fr)

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Verb

bos /ˈbos/

1. Bezañ, bout.

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

bos /Distagadur ?/ benel

1. Palv an dorn, boz.

Anv-kadarn

bos ( bovis)

1. Ejen