K2-18

Зорка
Зорка
Назіральныя даныя; (Эпоха J2000.0)
Тып	Адзіночная зорка
Прамое ўзыходжанне	11гадз 30мін 14,510с
Схіленне	+07° 35′ 18,21″
Адлегласць	110.8 св. гадоў (34 пк)
Бачная зорная велічыня (V)	13,50
Сузор’е	Леў
Характарыстыкі
Спектральны клас	M2,5V
Фізічныя характарыстыкі
Маса	0,359±0,047 M☉
Тэмпература	3457±39 K
Металічнасць	[Fe/H]=0,12±0,16
Іншыя абазначэнні
	2MASS J11301450+0735180,
Інфармацыя ў базах даных
SIMBAD	даныя
	Крыніцы:

Каардынаты: 11^гадз 30^мін 14,510^с_+07° 35′ 18,21″

K2-18 (EPIC 201912552) — зорка ў сузор’і Льва. Знаходзіцца на адлегласці каля 110 светлавых гадоў ад Сонца. Вакол зоркі абарочваюцца, як мінімум, дзве планеты.

Характарыстыкі

K2-18 — зорка 13,5 бачнай зорнай велічыні^[2] і не бачная няўзброеным вокам. Яе можна назіраць у заходняй частцы сузор’я Леў, побач з зоркай Вольф 359. Упершыню ў астранамічнай літаратуры згадваецца ў каталогу 2MASS, апублікаваным ў 2003 годзе. K2-18 ўяўляе сабой цьмяны чырвоны карлік. Яе маса і радыус роўныя 35 % і 41 % сонечных адпаведна. Тэмпература паверхні зоркі роўная прыблізна 3457 кельвінам, гэта амаль напалову менш, чым тэмпература Сонца.^[1]

Планетныя сістэма

У 2015 годзе камандай астраномаў, якія працуюць з фотаметрычнымі дадзенымі ў рамках праекта Kepler-K2, было абвешчана аб адкрыцці^[3] планеты K2-18 b ў сістэме. Назіранні з дапамогай касмічнага тэлескопа «Спітцэр» пацвердзілі яе існаванне ў 2016 годзе^[4]. Яна мае радыус, роўны 2,28 радыусаў Зямлі, здзяйсняючы поўны абарот вакол бацькоўскай зоркі за 33 сутак. Астраномы з дапамогай спектрографа HARPS вызначылі масу планеты: яна была роўнай васьмі масам Зямлі^[5]. Таксама дзякуючы гэтым назіранням была знойдзена другая планета — K2-18 c. Яна ўяўляе сабой суперзямлю, размешчаную на блізкай арбіце да бацькоўскай зорцы. Яе маса роўная 7,5 масы нашай планеты.

Планета	Маса (M_⊕)	Радыус (R_⊕)	Перыяд звароту (дзён)	Вялікая паўвось арбіты(а.е.)	Эксцэнтрысытэт арбіты
b	8,92	2,19	32,93963	0,143	0,43
c	7,5	-	8,962	0,06	0,47

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Paula Sarkis et al.. The CARMENES search for exoplanets around M dwarfs: A low-mass planet in the temperate zone of the nearby K2-18 (англ.). Arxiv.org (4 мая 2018). Праверана 7 чэрвеня 2018.
↑ ^а ^б ^в SIMBAD (англ.). — K2-18 у базе даных SIMBAD. Праверана 7 чэрвеня 2018.
↑ Benjamin T. Montet et al.. Stellar and Planetary Properties of K2 Campaign 1 Candidates and Validation of 17 Planets, Including a Planet Receiving Earth-like Insolation (англ.). Arxiv.org (14 верасня 2015). Праверана 7 чэрвеня 2018.
↑ Björn Benneke et al.. Spitzer Observations Confirm and Rescue the Habitable-Zone Super-Earth K2-18b for Future Characterization (англ.). Arxiv.org (24 кастрычніка 2016). Праверана 7 чэрвеня 2018.
↑ R. Cloutier et al.. Characterization of the K2-18 multi-planetary system with HARPS: A habitable zone super-Earth and discovery of a second, warm super-Earth on a non-coplanar orbit (англ.). Arxiv.org (13 ліпеня 2017). Праверана 7 чэрвеня 2018.

Спасылкі

[Sarkis-1] а ^б ^в ^г ^д ^е Paula Sarkis et al.. The CARMENES search for exoplanets around M dwarfs: A low-mass planet in the temperate zone of the nearby K2-18 (англ.). Arxiv.org (4 мая 2018). Праверана 7 чэрвеня 2018.

[simbad-2] а ^б ^в SIMBAD (англ.). — K2-18 у базе даных SIMBAD. Праверана 7 чэрвеня 2018.

[3] Benjamin T. Montet et al.. Stellar and Planetary Properties of K2 Campaign 1 Candidates and Validation of 17 Planets, Including a Planet Receiving Earth-like Insolation (англ.). Arxiv.org (14 верасня 2015). Праверана 7 чэрвеня 2018.

[4] Björn Benneke et al.. Spitzer Observations Confirm and Rescue the Habitable-Zone Super-Earth K2-18b for Future Characterization (англ.). Arxiv.org (24 кастрычніка 2016). Праверана 7 чэрвеня 2018.

[5] R. Cloutier et al.. Characterization of the K2-18 multi-planetary system with HARPS: A habitable zone super-Earth and discovery of a second, warm super-Earth on a non-coplanar orbit (англ.). Arxiv.org (13 ліпеня 2017). Праверана 7 чэрвеня 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]