(243) Іда

(243) Іда
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Іаган Паліза[1]
Месца выяўлення	Венская абсерваторыя[1]
Дата выяўлення	29 верасня 1884[2]
Эпанім	Ida[d]
Альтэрнатыўныя абазначэнні	1988 DB1[2], A910 CD[2] і A884 SB[2]
Арбітальныя характарыстыкі
Эксцэнтрысітэт (e)	+0.04440699005422934
Вялікая паўвось (a)	2,86076554232 ± 0 астранамічная адзінка[1]
Перыгелій (q)	2,733727555335 ± 0 астранамічная адзінка[1]
Афелій (Q)	2,987803529305 ± 0 астранамічная адзінка[1]
Перыяд абарачэння (P)	1 767,3469959207 ± 0 суткі[1]
Схіленне (i)	1,138 ± 0,001 ° і 1,12987821952 ± 0 °[1]
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	323,59070348399 ± 0 °[1]
Аргумент перыгелія (ω)	113,88217992389 ± 0 °[1]
Сярэдняя анамалія (M)	205,35832653311 ± 0 °[1]
Спадарожнік астэроіда	(243) Ida I Dactyl[d]
Абсалютная зорная велічыня	10,11[2]
Альбеда	0,262 ± 0,032[2]

(243) Іда (лац.: Ida) — невялікі астэроід галоўнага пояса. Адкрыты 29 верасня 1884 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізам і названы ў гонар німфы Іды — персанажа старажытнагрэчаскай міфалогіі.

Як і ўсе астэроіды галоўнага пояса, Іда знаходзіцца на арбіце паміж Марсам і Юпітэрам, яе арбітальны перыяд складае 4,84 гады, а перыяд абарачэння — 4,63 гадзіны. Іда мае няправільную выцягнутую форму з сярэднім дыяметрам 32 км.

28 жніўня 1993 года аўтаматычнай міжпланетнай станцыяй «Галілеа» быў адкрыты спадарожнік астэроіда, які атрымаў назву Дактыль^[3]. Спадарожнік мае дыяметр 1,4 км.

Увага: Прадвызначаны ключ сартавання «Іда (243)» перавызначае папярэдні прадвызначаны ключ сартавання «Іда».