Узброеныя сілы Поўдня Расіі
| Узброеныя сілы Поўдня Расіі | |
|---|---|
 | |
| Гады існавання |
8 студзеня 1919 года — 11 мая 1920 года, потым пераназваны ў Рускую армію Урангеля |
| Краіна |
 Поўдзень Расіі |
| Уваходзіць у | Руская армія |
| Тып |
сухапутныя войскі, ваенна-паветраныя сілы, ваенна-марскі флот |
| Складаецца з | Добраахвотніцкую, Данскую, Каўказскую і інш. арміі |
| Функцыя | аднаўленне законнасці і парадку ў Расіі |
| Колькасць |
160 000 (ліпень 1919 года) 270 000 (кастрычнік 1919 года) |
| Дыслакацыя |
Поўдзень Расіі |
| Мянушка | дзянікінцы |
| Дэвіз | За Вялікую, Адзіную і Непадзельную Расію |
| Колеры | бела-сіне-чырвоны |
| Марш | Ішлі драздоўцы цвёрдым крокам |
| Удзел у | Грамадзянская вайна ў Расіі |
| Камандзіры | |
| Вядомыя камандзіры |
А. І. Дзянікін (да 04.04.20) |
Узброеныя сілы Поўдня Расіі[1] (УСПР) — аператыўна-стратэгічнае з'яднанне белых войскаў Поўдня Расіі у 1919—1920 гадах у ходзе Грамадзянскай вайны. Утвораныя 8 студзеня 1919 гады ў выніку з'яднання Добраахвотніцкай арміі і армій Усевялікага Войска Данскога для супольнага змагання супраць бальшавікоў.
Максімальнай колькасці УСПР дасягнулі ў кастрычніку 1919 года — 270 тыс. чалавек, 600 гармат, 38 танкаў, 72 самалёты, каля 120 караблёў[2] (паводле іншых дадзеных, каля 160 тыс. чалавек у ліпені 1919 года)[3].
Са студзеня па снежань 1919 года Стаўка Галоўнакамандуючага Узброенымі сіламі Поўдня Расіі генерала А. І. Дзянікіна знаходзілася ў Таганрогу.
Бібліяграфія
[правіць | правіць зыходнік]- Последние бои Вооружённых Сил Юга России. — М.: Центрполиграф, 2004. — (Россия забытая и неизвестная. Белое движение). — ISBN 5-9524-1011-1
- Биографический справочник высших чинов Добровольческой армии и Вооружённых Сил Юга России : Материалы Белого движения. — 384 с. — ISBN 5-17-014831-3, ISBN 5-271-04653-2, ISBN 5-86566-050-0 ~92.11.27/657.
Зноскі
- ↑ У гістарычных дакументах сустракаецца варыянт назвы Узброеныя сілы на Поўдні Расіі.
- ↑ Военная энциклопедия WorldWeapon. Белые армии Архівавана 2 снежня 2009..
- ↑ Волков С. В. Белое движение. Энциклопедия Гражданской войны. — М.: Олма-Пресс, 2003. — С. 89.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- М. Н. Левитов. Корниловцы в боях летом—осенью 1919 года
- В. А. Ларионов. На москву
- В. М. Кравченко. Дроздовцы в летне-осенних боях 1919 года
- А. А. Власов. О бронепоездах добровольческой армии
- В. В. Альмендингер. «Симферопольский офицерский полк в боях на Украине. Прорыв Махно»
- В. В. Альмендингер. «Гибель второго батальона Симферопольского Офицерского полка»
- М. А. Критский. 1-й Армейский Корпус Добровольческой Армии
- А. В. Туркул. Дроздовцы в огне: Картины гражданской войны, 1918—1920 гг
- Шамбаров В. Г. Государство и революции. — М.: Алгоритм, 2001
- Наказ Особому Совещанию, составленный Верховным Правителем России генерал-лейтенантом А. И. Деникиным.
- Добровольческая Армия в Харькове, июнь — декабрь 1919 года (фото)
- Сайт историка Сергея Владимировича Волкова
 | ||
|---|---|---|
| Руская імператарская армія | Архангелагародскі 17-ы пяхотны полк · Першая сусветная вайна: Жалезная брыгада · 8-ы армейскі корпус · Заходні фронт · Паўднёва-Заходні фронт |  |
| Белы рух | ||
| Палітычная дзейнасць | 1917: Карнілаўскае выступленне · Бярдычаўскае сядзенне · Быхаўскае сядзенне · 1918: Асаблівая нарада УСПР · 1919: Поўдзень Расіі · Маскоўская дырэктыва · Паход на Маскву · Зварот да насельніцтва Маларосіі · Урад УСПР · 1920: Паўднёварускі ўрад | |
| Літаратурная дзейнасць | ||
| Сям'я | ||
| Памяць | ||
