Сталкер

Сталкер
руск.: Сталкер
Жанр	навукова-фантастычны фільм[d][2], артхаус, драматычны фільм і arthouse science fiction film[d]
Рэжысёр	Андрэй Арсеньевіч Таркоўскі[2][3][…]
Сцэнарыст	Андрэй Арсеньевіч Таркоўскі Аркадзь Натанавіч Стругацкі Барыс Натанавіч Стругацкі
У галоўных ролях	Анатоль Саланіцын Аліса Брунаўна Фрэйндліх Аляксандр Леанідавіч Кайданоўскі Мікола Грынько[3][4] Уладзімір Пятровіч Заманскі[d][5]
Аператар	Аляксандр Леанідавіч Княжынскі[d] Леанід Іванавіч Калашнікаў[d][6] Георгій Іванавіч Рэрберг[d][6]
Кампазітар	Эдуард Мікалаевіч Арцем'еў
Кінакампанія	Масфільм
Працягласць	163 хв.
Краіна	СССР[7][8][…]
Мова	руская
Год	25 мая 1979[1] і 1979
IMDb	ID 0079944
Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Сталкер» — фантастычны фільм, зняты на кінастудыі « Масфільм» у СССР у 1979 г. па матывах аповесці «Пікнік на ўзбоччы» Аркадзя і Барыса Стругацкіх. Фільм атрымаў спецыяльную прэмію экуменічнага журы, прэміі ІНТЭРФІЛЬМ і ОСІК на XXXIII МКФ у Канах ў 1980 годзе.

Дзеянне фільма адбываецца ў выдуманай краіне, у маленькім мястэчку. За 20 гадоў да гэтага, каля горада адбылася катастрофа, праўдзівая прычына якой у фільме толькі мяркуецца. Здзіўленую тэрыторыю, названую «Зонай», ахавалі ваенныя ад людзей.

У Зоне адбываюцца таямнічыя з'явы. Галоўны герой фільма, Сталкер, водзіць людзей у Зону і назад (за што прасядзеў 5 гадоў у турме). Людзі імкнуцца патрапіць у «Пакой», месца ў Зоне, дзе выконваюцца любыя чалавечыя жаданні.

Фільм пачынаецца чорна-белым у хаце ў Сталкера. У яго жонка і дачка інвалід з паралізаванымі нагамі, якую клічуць Малпа. Жонка эмацыйна адгаворвае мужа хадзіць у Зону, просіць не пакідаць яе зноў. Аднак ён усё роўна пакідае дом. Далей Сталкер ідзе ў кафэ, дзе сустракае сваіх новых кліентаў, Прафесара і Пісьменніка (іх імёны не называюцца). Галоўныя героі ідуць у Зону, прабіраючыся скрозь ваенны патруль на пазадарожніку, затым паглыбляюцца ў Зону на мотадрэзіне. Падарожныя рухаюцца марудліва. Камера плаўна варта за імі. Вельмі высокі эфект прысутнасці. Па меры набліжэння да Зоне фільм становіцца каляровым.

Зона поўная анамалій. Сталкер выкарыстоўвае гайкі з прывязанымі кавалачкамі бінта для іх вызначэння. Сталкер патрабуе слухацца яго пры праходжанні. Па меры прасоўвання да Пакоя, Прафесар і Пісьменнік разважаюць аб сваім жыцці і чаго яны хочуць ад Пакоя. Пісьменнік вырашае, што Прафесар ідзе за Нобелеўскай прэміяй, але сам Пісьменнік так і не можа толкам зразумець сваіх жаданняў.

Пераадолеўшы ўсе пасткі, героі дабіраюцца да Пакоя. Аказваецца, што Прафесар пранёс з сабой партатыўную 20 кілатоны атамную бомбу. Ён хоча пазбавіць чалавецтва ад пагрозы ажыццяўлення ў жыццё небяспечных падсвядомых жаданняў. Сталкер спрабуе адабраць бомбу, але ўмешваецца Пісьменнік і ўвесь час адштурхоўвае Сталкера ад Прафесара. У рэшце рэшт Сталкер пераконвае кіраваных, што знішчаць Пакой нельга, бо ў людзей павінна быць месца, дзе яны могуць марыць, і Прафесар абясшкоджвае і выкідвае бомбу. Героі не наважваюцца ўвайсці ў Пакой. Пераначаваўшы, яны сыходзяць назад.

Пасля вяртання становіцца зразумела, што паход у Зону змяніў іх, нягледзячы на недасягнутую мэту.

Сталкер кажа жонцы, што ніхто не верыць у магчымасці Пакоя, і вырашае не вадзіць людзей у Зону.

• Аляксандр Кайданоўскі — Сталкер
• Мікалай Грынько — Прафесар (агучвае Сяргей Якаўлеў)
• Анатоль Саланіцын — Пісьменнік
• Аліса Фрэйндліх — жонка Сталкера
• Наташа Абрамава — дачка Сталкера
• Файме Юрно — дама за рулём

Аўтары сцэнарыя: браты Стругацкія; Андрэй Таркоўскі (у тытрах фільма — Зубкоў) Рэжысёр: Андрэй Таркоўскі Аператар: Аляксандр Княжынскі Мастак-пастаноўшчык: Андрэй Таркоўскі Мастак-дэкаратар: Рашыд Сафіулін Кампазітар: Эдуард Арцем'еў Гукарэжысёр: Уладзімір Шарун Мантаж: Людміла Фейгінава Дырэктар фільма: Аляксандра Дзямідава Дырэктар фільма: Вілі Геллер Асістэнт Тарковского: Марыя Чугунова Дублёр замяняе Сталкера: Алег Фёдараў