Цаа Пэй

Цаа Пэй
曹丕
Цаа Пэй
Род дзейнасці	Імператар Вэй
Дата нараджэння	29 мая 187
Месца нараджэння	Bozhou[d]
Дата смерці	29 чэрвеня 226 (39 гадоў)
Месца смерці	Лаян, Хэнанская акруга[d], Цаа Вэй
Грамадзянства	Цаа Вэй[1]
Бацька	Цаа Цаа[1]
Маці	Давагер Біян[d][1]
Жонка	Чжэнь Ло[d], Го Нюйван[d], Рэн Шы[d] і datter av keiser Xian[d]
Дзеці	Цаа Жуй[d], Цаа Лін[d], Цаа Джы[d], Цаа Руі[d], Цаа Ян[d], Цаа Ксі[d], Цаа Лі[d], Цаа Гонг[d], Цаа Ёнг[d], Цаа Джыян[d] і Донгксіян[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Цаа Пэй (другое імя — Цзы-хуань; 187, Пэйго, сучасная правінцыя Аньхой — 226) — кітайскі паэт і тэарэтык літаратуры.

Імператар царства Вэй у 220—226 гадах. Сын Цаа Цаа. Пісаў пра паходы, пра тленнасць чалавечага быцця. Вершы Цаа Пэ вобразныя і элегічныя. Адзін з першых аўтараў сяміслоўных вершаў — паэтычнай формы, якая стала асноўнай у кітайскай паэзіі 7-20 стст. Захаваліся вершы ў жанрах шы і юэфу, лісты пра літаратуру, трактат «Развага пра прыгожае пісьменства». Нягледзячы на моцны ўплыў традыцыі, трактат азначаў сабой адыход ад канфуцыянскага рацыяналізму.