Фенатыязін

Фенатыязін
Агульныя
Хім. формула	C₁₂H₉NS
Тэрмічныя ўласцівасці
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS	92-84-2
PubChem	7108
Рэг. нумар EINECS	202-196-5
SMILES	C1=CC=C2C(=C1)NC3=CC=CC=C3S2
RTECS	SN5075000
ChemSpider	21106365

Фенатыязі́н, дыбензатыязін — гетэрацыклічнае злучэнне, утрымліваючае атамы азоту і серы, С₁₂Н₉NS.

Крышталічнае рэчыва жоўтага колеру. Малярная маса 199,3. Тэмпература плаўлення 185,5—189^[1] °C. Тэмпература кіпення (з раскладаннем) 371^[1] °C. Добра раствараецца ў гарачым этаноле і воцатнай кіслаце, дрэнна — у ліграіне, дыэтылавым эфіры, бензоле. У халоднай сернай кіслаце раствараецца з вылучэннем SO₂. Валодае ўласцівасцямі араматычных злучэнняў.

Фенатыязін упершыню атрыманы ў 1883 годзе А. Бернтсэнам. Атрымліваюць ў прамысловасці награваннем дыфенімламіну з серай пры тэмпературы 180—250 °C у прысутнасці I₂ або AlCl₃.

Фенатыязін выкарыстоўваецца ў якасці інсектыцыднага, антыгельмітнага сродкаў, антыаксіданта ў змазачным масле. Вытворныя фенатыязіну — лекавыя сродкі, інгібітары полімерызацыі, фарбавальнікі, антыаксіданты.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — С. 353. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).

• Артыкул на сайце ХиМиК.ру (руск.)
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фенатыязін