Парфія

Парфія — у старажытнасці тэрыторыя на паўднёвым усходзе ад Каспійскага мора. З VI ст. да н.э. да заваявання яе Аляксандрам Македонскім Парфія лічылася правінцыяй дзяржавы Ахеменідаў, затым уваходзіла ў склад дзяржавы Селеўкідаў, а з 250 да н.э. па 227 г. на тэрыторыі Парфіі існавала Парфянскае царства. Па меры таго, як прыходзіла да заняпаду дзяржава Селеўкідаў, сама Парфія мацнела і пашыралася. У перыяд свайго найбольшага росквіту Парфянскае царства распасціралася ад Вавілоніі праз Іран да даліны Інда. Парфянскае царства спыніла сваё існаванне каля 227 г., калі ўзнікла дзяржава Сасанідаў^[1].

• Тойбнер. Ф. Любкер. Парфия // Реальный словарь классических древностей / Под редакцией Й. Геффкена, Э. Цибарта. — 1914.
• Парфия // Энциклопедия Кольера. — Открытое общество, 2000.
• Парфия // Библейская энциклопедия. — 3-е. — М.: ЛОКИД-ПРЕСС, 2005. — 768 с.: ил с. — (Библиотека энциклопедических словарей).
• Парфия и Парфяне // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.