Казыр
| Казыр | |
|---|---|
| руск. Казыр | |
 | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 388 км |
| Басейн | 20 900 км² |
| Расход вады | 308 м³/с (у ніжнім цячэнні) |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | Хандаджуглымскі хрыбет |
| • Каардынаты | 53°55′30″ пн. ш. 96°57′07,56″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Туба |
| • Каардынаты | 53°46′54,33″ пн. ш. 92°53′20,57″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Туба → Енісей → Карскае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіёны | Краснаярскі край, Іркуцкая вобласць |
| Код у ДВР | 17010300312116100015320 |
  выток  вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Казы́р (руск.: Казыр)[1] — рака на поўдні Сібіры, у Іркуцкай вобласці і Краснаярскім краі Расіі, правы складнік ракі Туба (басейн Енісея).
Даўжыня ракі 388 км. Плошча вадазбору 20 900 км². Сярэдні расход вады ў ніжнім цячэнні 308 (каля 570[1]) м³/с і вагаецца ад 20,6 да 3430[2] м³/с. Аб'ём гадавога сцёку складае 9,721[2] км³. Рака бярэ пачатак на Хандаджуглымскім хрыбце[2], працякае ў межах Усходняга Саяна і яго адгор'яў. У вярхоўі Казыр — горная рака з парогамі і вадаспадамі.
Рака звычайна пачынае замярзаць у другой палове кастрычніка, ледаход адбываецца ў красавіку. Асноўныя прытокі: Мажарка (Тагасук) і Кізір. Рака суднаходная на працягу 97 км ад вусця.
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 185. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)