Гваякол
Гваякол | |
Агульныя | |
---|---|
Хім. формула | C₇H₈O₂ |
Тэрмічныя ўласцівасці | |
Класіфікацыя | |
Рэг. нумар CAS | |
PubChem | |
Рэг. нумар EINECS | 201-964-7 |
SMILES | |
ChemSpider |
Гваякол, 2-метаксіфенол — арганічнае злучэнне, вытворнае фенолу, CH3OC6H4OH.
Уласцівасці
[правіць | правіць зыходнік]Бясколернае крышталічнае рэчыва з моцным пахам. Цямнее на паветры і на святле. Малекулярная маса 124,13[1]. Тэмпература плаўлення 28,5 °С. Тэмпература кіпення 205 °C. Шчыльнасць 1,1287 г/см³ пры тэмпературы 21,4 °C. Добра раствараецца ў этаноле, эфіры, ледзяной воцатнай кіслаце, растворах шчолачаў. Растварае ёд і серу. Шчолачныя солі гваяколу добра раствараюцца ў вадзе, магніевыя і кальцыевыя солі — дрэнна[1].
Атрыманне
[правіць | правіць зыходнік]Гваякол уваходзіць у склад прадуктаў перагонкі гваякавай і іншых драўнінных смол. У прамысловых умовах атрымліваюць метыліраваннем піракатэхіну метылсернай кіслатой, дыметылсульфатам ці метанолам[1].
Выкарыстанне
[правіць | правіць зыходнік]Гваякол выкарыстоўваецца ў вытворчасці пахучых рэчываў (ванілін, эўгенол, санталідол і інш.) і лекавых сродкаў. Таксама выкарыстоўваецца ў невялікай колькасці ў парфумернай прамысловасці[1].
Шкоднае ўздзеянне
[правіць | правіць зыходнік]Гваякол выклікае анестэзію скуры, экзэму, раздражненне верхніх дыхальных шляхоў і вачэй.
Зноскі
- ↑ а б в г Інфармацыя на сайце XuMuK.ru(недаступная спасылка) (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5). — С. 103.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Інфармацыя на сайце XuMuK.ru(недаступная спасылка) (руск.)
- Інфармацыя на сайце CharChem (руск.)