Заяц (сузор’е)
Выгляд
Лацінская назва |
(у р. скл.: Leporis) |
---|---|
Скарачэнне | Lep |
Плошча | 290,3 кв. градусаў (0,704%) |
Колькасць зорак, ярчэйшых за m+6,5 (паводле каталога Гіпарха) |
73 |
Назіраецца ў шыротах: |
62°Пн – 90°Пд (цалкам) 79°Пн – 62°Пн (часткова) |
Заяц (лац.: Lepus) — сузор’е ў паўднёвай частцы зорнага неба, адно з 88 сузор’яў дзейнай наменклатуры IAU (1930).
Паходжанне назвы IAU: адно са старажытнагрэчаскіх сузор’яў, якія пералічыў Пталемей.
Характэрныя аб’екты
[правіць | правіць зыходнік]- Арнеб (α Lep) — самая яркая зорка сузор’я.
- ζ Зайца (ζ Lep) — зорка з незвычайна цёплым пылавым дыскам і масіўным поясам астэроідаў.
- HD 33142 — зорка, у якой у 2011 годзе адкрылі планету.
- R Зайца — адна з самых характэрных чырвоных зорак неба, названая астраномам Джонам Хайндам «Малінавай зоркай».
- T Зайца — зорка, якая пашыраецца і сціскаецца з перыядам 368 сутак. Пасля кожнага максімуму яна губляе масу, роўную масе Зямлі.
- М79 — шаравое скопішча.
- IC 418 — невялікая планетарная туманнасць.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).