[go: up one dir, main page]

Перайсці да зместу

Імір (спадарожнік)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Імір
Адкрыццё[1]
Першаадкрывальнік Б. Глэдман і інш.
Дата адкрыцця 7 жніўня 2000
Арбітальныя характарыстыкі[2]
Эпоха: 2000-02-26.00 TT
Вялікая паўвось (a) 23 040 000 км
Эксцэнтрысітэт арбіты (e) 0,3349
Сідэрычны перыяд абарачэння 1315,14 д
Нахіл (i) 173,125° (да экліптыкі)
Чый спадарожнік Сатурна
Фізічныя характарыстыкі
Сярэдні радыус 9 км[3] (ацэнка)
Маса (m) 4,9×1015 кг (ацэнка)
Сярэдняя шчыльнасць (ρ) 2,3 г/см³[3] (меркавана)
Альбеда 0,06[3]

Імір (англ.: Ymir) — нерэгулярны спадарожнік планеты Сатурн са зваротным арбітальным абарачэннем. Названы імем прабацькі ётунаў з германа-скандынаўскай міфалогіі. Таксама пазначаецца як Сатурн XIX[1].

Гісторыя адкрыцця

[правіць | правіць зыходнік]

Імір быў адкрыты ў серыі назіранняў, пачынаючы з 7 жніўня 2000 года. Паведамленне пра адкрыццё зроблена 25 кастрычніка 2000. Спадарожнік атрымаў часовае абазначэнне S/2000 S 1[4].

Уласная назва была прысвоена 8 жніўня 2003 г[5].

Характарыстыкі

[правіць | правіць зыходнік]

Сярод спадарожнікаў Сатурна з перыядам абарачэння больш за 3 зямных гадоў Імір з'яўляецца найбуйнейшым. Ён мае памер 18 км у дыяметры і здзяйсняе адзін абарот па арбіце за 3,6 зямных гадоў[6].

  1. а б Planet and Satellite Names and Discoverers(недаступная спасылка). Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology (4 верасня 2009). Архівавана з першакрыніцы 14 ліпеня 2007. Праверана 9 верасня 2009.
  2. Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory (20 жніўня 2009). Архівавана з першакрыніцы 22 жніўня 2011. Праверана 9 верасня 2009.
  3. а б в Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory (3 красавіка 2009). Архівавана з першакрыніцы 18 студзеня 2010. Праверана 9 верасня 2009.
  4. IAU Circular No. 7512(недаступная спасылка) (25 кастрычніка 2000). Праверана 9 верасня 2009.
  5. IAU Circular No. 8177(недаступная спасылка) (8 жніўня 2003). Архівавана з першакрыніцы 8 чэрвеня 2020. Праверана 9 верасня 2009.
  6. Scott S. Sheppard.. Saturn’s Known Satellites(недаступная спасылка). Department of Terrestrial Magnetism. Архівавана з першакрыніцы 26 верасня 2011. Праверана 9 верасня 2009.