све́тлы

Прыметнік.

Корань: --.

IPA: []

1. які ярка свеціць ◆ Светлая лямпачка. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 739. — 968 с.
2. добра асветлены, яркі ◆ Светлыя палацы. Светлы дзень.
3. ясны, празрысты ◆ Светлы ручаёк.
4. менш яркі па колеры ў параўнанні з іншымі, не цёмны ◆ Светлыя валасы. Светлыя фарбы.
5. радасны, нічым неазмрочаны, незасмучаны ◆ Светлая будучыня. Светлы ўспамін.
6. ясны, лагічны, праніклівы ◆ Светлы розум. Светлыя надзеі.

Паходзіць ад ??