Vladimir Zabolotnı
Vladimir Zabolotnı | |
---|---|
ukr. Володимир Гнатович Заболотний | |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum tarixi | 1 (13) avqust 1898 |
Vəfat tarixi | 3 avqust 1962[1] (64 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Vəfat səbəbi | xərçəng xəstəliyi |
Dəfn yeri | |
Vətəndaşlığı |
|
Təhsili |
|
İşləri və nailiyyətləri | |
İşlədiyi şəhərlər | Kiyev, Ufa |
Əsas tikililəri |
|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Vladimir Zabolotnı (ukr. Володимир Гнатович Заболотний; 1 (13) avqust 1898 – 3 avqust 1962[1], Kiyev[1]) — Ukrayna sovet memarı.
Bioqrafiyası
[redaktə | mənbəni redaktə et]1 avqust (13) 1898-ci ildə[2][3] Karan kəndində (sonradan adı dəyişdirilərək Trubaylovka kəndi, indi Ukraynanın Kiyev vilayətinin Pereyaslav şəhərinin rayonu) anadan olub. Uşaqlıqdan həvəskar tamaşalar hazırlayır, skripkada ifa edir, heykəltəraşlıq edir, rəsm çəkirdi[4].
Böyük Vətən Müharibəsi illərində Ufada işləmiş, burada yaşayış binalarının və boşaldılmış fabriklər üçün binaların tikintisi ilə məşğul olmuşdur. 1943-cü ildə Başqırd Muxtar Sovet Sosialist Respublikası Ali Soveti Rəyasət Heyətinin Fəxri Fərmanı ilə təltif edilmişdir. 1944-cü ildən Sov. İKP üzvü.
1945–1956-cı illərdə — Ukrayna SSR Memarlıq Akademiyasının ilk prezidenti. O, Ukraynanın memarlıq irsinin öyrənilməsində mühüm rol oynamış, Ukrayna incəsənəti və memarlığı tarixinə dair əsərlərə redaktorluq etmişdir. 1954-cü ildə V. İ. Zabolotnıya memarlıq elmləri doktoru elmi dərəcəsi verilmişdir.
Memarlıq layihələri
[redaktə | mənbəni redaktə et]- Kamenskoye Metallurgiya Zavodunun Mədəniyyət Sarayı (1932);
- Xarkovdakı Kooperasiya Evi (1930-cu illər, İ. Yu. Karakis və P. Q. Yurçenko ilə həmmüəllif)[5];
- Kiyevdə Polşa Pedaqoji İnstitutunun və yataqxanaların kompleksi (1934–1935, həmmüəllif; qismən həyata keçirilib — Vladimir Vinniçenko və Observatornaya küçələrinin küncü);
- Kiyevdəki Pionerlər Parkındakı pavilyonlar (1936–1937, müəlliflər qrupunun rəhbəri);
- Kiyevdə Ukrayna SSR Ali Sovetinin binası (1936–1939, N. B. Çmutina ilə əməkdaşlıq; 1945–1947-ci illərdə yenidən qurulması və başa çatdırılması);
- Dağıdılmış Xreşçatıkın müharibədən sonrakı inkişafı üçün müsabiqə layihəsi (həmmüəllif; həyata keçirilməyib);
- Kiyevdə Ukrayna Kooperativ İttifaqının binası (1955–1957, həmmüəllif);
- Kiyev və Luqanskda yaşayış binaları;
- Dramaturq A. E. Korneyçukun Kiyev vilayətinin Plyutı kəndindəki yaşayış evi (1954–1957).
Dneprodzerjinsk, Krivoy Roq, Çerkass, Kremençuqun inkişafını planlaşdırdı.
İstinadlar
[redaktə | mənbəni redaktə et]- ↑ 1 2 3 4 Заболотный Владимир Игнатьевич // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.]. / под ред. А. М. Прохорова 3-е изд. Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Запись о рождении 1 августа (ст. ст.) 1898 года Володимира Заболотного в метрической книге Георгиевской церкви села Андруши Переяславского уезда Полтавской губернии Arxivləşdirilib 2019-08-19 at the Wayback Machine // ЦГИАК Украины. Ф. 224. Оп. 3. Д. 433. Л. 164об-165.
- ↑ В Большой советской энциклопедии указана ошибочная дата рождения — Şablon:Сс3.
- ↑ Владимир Заболотный за Верховную Раду получил Сталинскую премию.
- ↑ "Участие в конкурсах (Проекты)". 2010-02-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2024-03-13.
Ədəbiyyat
[redaktə | mənbəni redaktə et]- Грачова Л. М. Архітектор В. Г. Заболотний. — К., 1967. (ukr.)
- Мастера советской архитектуры об архитектуре. Т. 2. — М., 1975. — С. 423–434.
- Apxiтектор В. Г. Заболотний: Біобібліографічний портрет (1898–1962). — К.: Укрархбудінформ, 1998. (ukr.)
- Виноградова М., Кальницький М., Малаков Д., Пучков А., Червінський О. Головні та міські архітектори Києва. 1799–1999. — К.: НДІТІАМ — Головкиївархітектура, 1999. (ukr.)
- Некрасов В., Гасовський П. В. Г. Заболотний. — К.: Мистецтво, 1947. — 40 с. (ukr.)
- Бондаренко Р. І.. Заболотний Володимир Гнатович //