البيرونى

البيرونى
(بالفارسى: ابوریحان محمد بن احمد البیرونی)
،  و
معلومات شخصيه
اسم الولاده	(بالعربى: محمد بن أحمد البِيرُونيِّ)[1]
الميلاد	4 سبتمبر 973 [2]
الوفاة	9 ديسمبر 1048 (75 سنة)[3]  غزنه
الاقامه	رى [4] غزنه [4] جرجان [4]
الديانه	الاسلام [5]،  واهل السنه و الجماعه [6]
الحياه العمليه
المهنه	فيلسوف ،  وكيميائى ،  ورسام خرايط ،  وعالم فلك ،  وفيزيائى ،  ومؤرخ ،  ولغوى ،  وكاتب
اللغات المحكيه او المكتوبه	فارسى ،  ولغه يونانى قديم ،  والعبريه التراثيه ،  والسريانية ،  وسانسكريتى ،  وعربى [7][8]
مجال العمل	فيزيا ،  ورياضيات ،  وفلك ،  وتاريخ ،  وجغرافيا ،  وفلسفه ،  وكارتوجرافى ،  وانثروبولوجيا ،  وتنجيم ،  وكيميا ،  وطب ،  وسايكولوجيا ،  والهيات ،  وفارماكولوچى ،  وتاريخ الاديان
تعديل مصدري - تعديل

ابو الريحان محمد ابن احمد بيرونىالمشهور بـ (البيرونى) ( مدينة خوارزم ، خراسان (توركمينيستان دلوقتى)، 5 سبتمبر 973 - غزنه (افغانيستان دلوقتى )، 13 ديسمبر 1048 ) كان فيلسوف و عالم ایرانى و واحد من اهم العقول فى زمنه و شخصيه مرموقه كان ليها دور كبير فى الفكر الاسلامى فى العصور الوسطى. البيرونى كان عنده معرفه بعدد كبير من اللغات اللى كانت منتشره ايامه زى التوركى و الفارسى و العبرى و السانسكريتى و السيريانى بالاضافه للعربى اللى كتب بيه معظم اعماله.غطى البيرونى بمؤلفاته عدد كبير من المعارف و العلوم و نبغ بشكل مخصوص فى الفلك ، الرياضيات ، علم قياس الزمن ، الفيزيا ، الطب ، و التاريخ . اتواصل البيرونى مع الفيلسوف العظيم ابن سينا و حوالى سنة 1017 زار الهند و اهتم بدراسة حضارتها و ثقافتها و فى الاخر استقر فى مدينة غزنه فى افغانيستان و تناه هناك لحد اما مات. البيرونى كان مسلم بس كانت كمان عنده ميول لا-ادريه (اجنوستيه).

من اشهر الاعمال اللى كتبها البيرونى : الاثار الباقيه ، التفهيم ، القانون المسعودى ، تاريخ الهند و كتاب الصيدله.

فيه فايلات فى تصانيف ويكيميديا كومونز عن:

البيرونى