Pronunciación y silabación: [ paˈʎa.βɾa ]
Etimoloxía: Del llatín parabola.

femenín singular pallabra; plural pallabres

1. (Llingüística) Conxuntu de soníos con significáu que forma'l llinguaxe pa denomar les coses.
2. (Llingüística) Espresión llingüística que, xunto con otres, formen oraciones.
3. (Llingüística) Facultá, capacidá de falar.
4. Compromisu, promesa que se fai.

Otres formes[editar]

• palabra

Sinónimos[editar]

• [1, 2] vocablu

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.