Pronunciación y silabación: [ ˈtɾi.pa ]
Etimoloxía: A esta pallabra fálta-y la etimoloxía.

femenín singular tripa; plural tripes

1. (Anatomía) Órganu allargáu del aparatu dixestivu, que sigue al estómagu y termina nel cursu, encargáu d'absorber los nutrientes del alimentu. → Con esti significáu, suel usase en plural

• intestín, estantín

• intestín delgáu, intestín gordu; duodenu, yeyunu, íleon, ciegu colon, rectu ~ reutu, apéndiz, cursu
• farinxe, esófagu, estómagu, fégadu, páncrees, píloru, vesícula