[go: up one dir, main page]

Saltar al conteníu

Vinu de culiebra

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Vinu de culiebra

Vinu de culiebra

Una botella de vinu de culiebra en Cantón (sur de China)
Nome chinu
Chinu 蛇酒
Treslliteraciones
Mandarín
Hanyu Pinyin shéjǐo
Nome vietnamín
Vietnamín rượo rắn
[editar datos en Wikidata]

El vinu de culiebra ye una bébora alcohólico producida por fervinchu de culiebres enteres en vinu chino. Crear en China mientres la dinastía Zhou, siendo consideráu un remediu importante na medicina tradicional china.[1] Puede atopase en China, Vietnam y por tol sureste asiáticu.

Les culiebres, preferiblemente venenoses, nun suelen caltenese pola so carne sinón pola so esencia» y pol venenu disueltos nel llicor. Sicasí, el venenu de culiebra ye desnaturalizado pol etanol, desdoblándose les sos proteínes y quedando por tanto desactiváu.

El mercáu nocherniegu de la cai Huaxi (華西街夜市) en Taipéi (Taiwán) ye famosu polos sos platos a base de culiebra y polos productos de vinu de culiebra.

Variedaes

[editar | editar la fonte]

Hai dos variedaes de vinu de culiebra:

  • Infundido: Métese una culiebra venenosa grande nun tarru de cristal con vinu d'arroz, dacuando con otres más pequeñes o floritos, dexando infundir dellos meses. El vinu tómase como reconstituyente en pequeñes dosis.
  • Entemecíu: Los fluyíos corporales de la culiebra entemecer con vinu, consumiéndose darréu en pequeñes dosis. El vinu de sangre de culiebra prepárase cortando una culiebra pol so banduyu y balerando la so sangre direutamente nun vasu llenu de vinu chino. El vinu de fiel de culiebra facer de forma asemeyada, usando'l conteníu de la vesícula.

Les culiebres y los sos texíos fueron consideraes dende hai enforma tiempu polos siguidores de la medicina tradicional china bien pervalibles pa la meyora de la vitalidá y la salú. Ta rexistráu'l so usu en China mientres la dinastía Zhou (771 e. C.) y l'usu melecinal de les culiebres foi recoyíu nel tratáu médicu Shen nong ben cao jing (神农本草经), compilado ente'l 300 e. C. y el 200 d. C.[2] L'usu detalláu de diverses especies de culiebres, les partes de los sos cuerpos y les distintes recetes fueron esplicaos extensivamente nel manual médicu Bencao Gangmu (本草綱目) de Li Shizhen na dinastía Ming.[3]

Valor melecinal

[editar | editar la fonte]

Creyóse llargamente que les culiebres teníen cualidaes melecinales, y el vinu ye espublizáu de cutiu como sanamientu pa dolencies que van dende la miopía a la alopecia, según potenciador sexual.[2][3] Sicasí, toes o gran parte d'estes afirmaciones básense namái en creencies tradicionales. Fáense bébores asemeyaes con gecos o caballinos de mar.[4]

Ye illegal importar vinu de culiebra en munchos países, una y bones les cobres y otres culiebres emplegaes na so ellaboración suelen ser especies en peligru d'estinción.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]