Testigu

Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Testigu}} ~~~~

Na so acepción más amplia, testigu ye aquella persona que ye capaz de dar fe d'un acontecimientu por tener conocencia del mesmu.

En Derechu, el testigu ye una figura procesal. Ye la persona que declara ante un tribunal sobre fechos que conoz y que son consideraos relevantes por dalgún de los litigantes pal resolución del asuntu oxeto de discutiniu. Dicha declaración recibe'l nome de testimoniu. Esti mediu de prueba esiste tantu en materia civil como en materia penal, anque la respeutiva reglamentación suel ser distinta.

El testigu pue ser presencial o non presencial (aquel que declara sobre daqué qu'oyó o lu cuntaron).

El testimoniu ye una de les distintes pruebes que pueden proponese nun xuiciu. La so validez depende de la credibilidá del testigu, que de la mesma depende d'una serie de factores como l'afinidá o enemistá que pueda tener con dalguna de les partes.

Un casu especial ye'l del peritu, qu'en dellos rexímenes (y n'especial nos sistemes basaos nel common law anglosaxón) considérase un testigu de categoría particular. N'otros ordenamientos el peritu nun se considera un testigu, sinón que ye una figura distinta y con otru tratamientu. Ente otres diferencies, el trabayu del peritu suel ser remunerado.

De normal el testigu ye sometíu a xuramentu o promesa de dicir la verdá. En dellos rexímenes (sobremanera del common law) esto da orixe a responsabilidá criminal basada en que la declaración falsa se tipifica como delitu de perxuriu. N'otros rexímenes (como n'España y la mayoría de los países llatinoamericanos) esisti como figura autónoma'l delitu de falsu testimoniu. Polo xeneral, esta responsabilidá penal depende de la "falsedá suxetiva": el criteriu que lu determina ye la incongruencia ente lo que'l testigu declara y lo que sabe o-y consta, y non una incongruencia ente declarar y la verdá oxetiva.

El testimoniu suel ser obligatoriu, salvu cuando medien ciertes rellaciones de parentescu y cuando esisten prohibiciones o dispenses establecíes pola llei (por casu, el secretu profesional).

Les partes nun xuiciu pueden tener un réxime especial tocantes a la obligación d'emprestar testimoniu. Por casu, en munchos ordenamientos xurídicos les partes (y l'acusáu nel procesu penal) nun tán obligaes a emprestar testimoniu, o a faelo so xuramentu, o bien el so declaración considérase un mediu de prueba distinta.

Nun esisten unos requisitos específicos que dexen ser o nun ser testigu nun xuiciu. Otra manera, cada ordenamientu xurídicu regula nel so Derechu procesal les carauterístiques que debe de tener la persona pa ser testigu en xuiciu.

Por ello esisten países onde cualquier persona con capacidá de cuntar lo visto o oyíu pue ser testigu, ente que n'otros llindar dicha posibilidá, principalmente a los menor d'edá menores d'edá y a los incapaces, con idea de buscar la so proteición, y teniendo en cuenta que poles sos carauterístiques son testigos oxetivamente menos fiables.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Testigu.
• Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a Testigu.