Rhus aromatica

Rhus aromatica
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
Subreinu:	Tracheobionta
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Subclas:	Rosidae
Orde:	Sapindales
Familia:	Anacardiaceae Lindl.
Xéneru:	Rhus
Especie:	R. aromatica Aiton
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Rhus aromatica, ye una especie de zumaque perteneciente a la familia de les anacardiacees. Ye orixinaria d'América del Norte.

Conocíu popularmente como zumaque goliosu, ye un arbustu que suel crecer percima de 2 m d'altor. Les sos fueyes son trifoliaes, con peciolos curtios d'unos 2 cm de llargor; los trés foliolos son sésiles y tán cubiertos d'un vellu aterciopeláu cuando son nuevos. El foliolu terminal ye considerablemente mayor que los otros dos. Les flores son pequeñes, de color verde amarellentáu; brotando primero qu'apaezan les fueyes, les flores arrexuntar n'espigues laxas. Los frutos son pequeñes drupes de color coloráu y tán cubiertes de pelillos blancos, tieneen el tamañu d'un arbeyu.

Ye un arbustu goliosu orixinariu de les rexones orientales d'América del Norte.

Hai noticies del zumaque publicada por autores antiguos, anque nun se refieren a la especie americana, sinón a especies del sur d'Europa, como Rhus cotinus, denomináu'l zumaque venecianu, o a la especie Rhus coriaria, nativu de la rexón mediterránea y vendida en dómines antigües polos comerciantes d'Alepo.

Ye astrinxente y diuréticu. La so actividá deriva del so altu conteníu de taníns, anque ye pocu usáu en fitoterapia. Puede ser útil nel tratamientu de la foria y de la menstruación escasa, según nel tratamientu de la diabetes ya inflamaciones del reñón y vexiga urinaria. Encamentóse pa dalo a neños que se mean na cama, asiciándolo con plantes sedantes y anti neuríticas como'l hipérico.^[1]

Tien pocu usu pos la so manipulación puede provocar dermatosis en suxetos sensibles.

Contién una abondosa cantidá de taníns gálicos (27%), flavonoles, un 0'07% d'aceite esencial, gomes, resines, oxalatos y ceres.

• Extracto fluyíu: 10-20 gotes, trés o cuatro veces al día.
• Tintura: 1 gramu delles vegaes al día.
• Tintura madre: 25 gotes, tres veces al día.

Rhus aromatica describióse por William Aiton y espublizóse en Hortus Kewensis; or, a catalogue . . . 1: 367. 1789.^[2]

Etimoloxía

Rhus: nome xenéricu que deriva de la pallabra griega pa "coloráu", una alusión a los llamativos colores de seronda de delles especies.

aromatica: epítetu llatín que significa "arumosa".

Variedaes

• Rhus aromatica var. arenaria (Greene) Fernald
• Rhus aromatica var. aromatica Aiton
• Rhus aromatica var. serotina (Greene) Rehder^[3]

• Terminoloxía descriptiva de les plantes
• Historia de la botánica
• Carauterístiques de les anacardiacees

1. CONABIO, 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. Cap. nat. Méxicu 1.
2. Correll, D. S. & M. C. Johnston 1970. Man. Vasc. Pl. Texas i-xv, 1–1881.
3. Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i-lxiv, 1-1632.
4. Gleason, H. A. & A. Cronquist 1991. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i-lxxv, 1-910.
5. Great Plains Flora Association 1986. Fl. Great Plains i-vii, 1-1392.
6. Radford, A. E., H. E. Ahles & C. R. Bell 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i-lxi, 1–1183.
7. Scoggan, H. J. 1978. Dicotyledoneae (Saururaceae to Violaceae). Fl. Canada 3: 547–1115.
8. Voss, E. G. 1985. Michigan Flora. Part II Dicots (Saururaceae-Cornaceae). Bull. Cranbrook Inst. Sci. 59. xix + 724.
9. Wunderlin, R. P. 1998. Guide Vasc. Pl. Florida i–x + 1–806.

Wikispecies tien un artículu sobre Rhus aromatica.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Rhus aromatica.