Reinu d'Elmet

Reinu d'Elmet (de sieglu V a 627 (Gregorianu))
estáu desapaecíu
Alministración
Capital	Barwick in Elmet (es)
Llingües oficiales	Idioma cúmbricu
Xeografía
Coordenaes	53°52′N 1°09′W / 53.86°N 1.15°O / 53.86; -1.15

Mientres l'Alta Edá Media, aproximao ente'l sieglu V y principios del sieglu VII, Elmet foi un reinu celta independiente que tomaba una área qu'entendía una de les subdivisiones históriques del condáu de York (Yorkshire), West Riding. Anque se desconocen les sos fronteres exactes, créese que al sur taba bordiáu pol ríu Sheaf, ente que al este pol ríu Wharfe. Al norte y al sur partía con Deira y Mercia respeutivamente. La so frontera oeste paez probable que tuviera cerca de Craven, una zona al norte del condáu de York, que pudo ser un reinu en sí mesma.

Elmet foi invadíu y conquistáu por Northumbria na seronda del 616 o 626. Esisten pocos restos arqueolóxicos y evidencies históriques que nos falen sobre la so antigua esistencia. Los únicos restos físicos que llegaron hasta los nuesos díes, amás de unos escritos (añales) de la dómina darréu posterior a la marcha del Imperiu romanu de Britania, son unes antigües defenses topaes en Barwick-in-Elmet, los nomes de dellos pueblos de la zona (por casu, Sherburn-in-Elmet) y les reminiscencies céltiques de dellos topónimo locales. La circunscripción eleutoral local tamién se conoz como "Elmet".

Elmet yera unu de los pequeños reinos post romanos que se formaron nel territoriu conocíu como Yr Hen Ogledd (l'actual norte d'Inglaterra) tres la marcha del Imperiu romanu. Amás d'ésti, esistieron Rheged, Strathclyde, Ebrauc, Bryneich y Gododdin. Nun ta claro'l so procesu de formación, anque se suxirió que pudo tener el so orixe nun gran reinu gobernáu pol semi-llexendariu Coel Hen. L'historiador Alex Woolf suxer la esistencia de distintes tribus, mientres la dómina pre-romana, nel área ocupada por Elmet. Ente los habitantes d'esta zona, tres el colapsu del dominiu romanu, surdiría un deséu d'unidá que pudo crear el reinu.

La esistencia de Elmet ta atestiguada na obra de Nennio (Nennius), Historia Brittonum onde se describe como Edwin de Northumbria "occupauit Elmet, et expulit Certic, regem illius regionis" ("ocupó Elmet y espulsó a Certic, rei d'aquel país). Na "Historia ecclesiastica gentis Anglorum" de Beda, méntase que Hereric, padre de Santa Hilda de Whitby, foi asesináu na corte del rei Ceretic. Xeneralmente, créese que Certic/Ceretic son la mesma persona, conocida tamién como Ceredig ap Gwallog. Sicasí, Beda nun fala de Elmet como un reinu sinón más bien como un monte (xibla Elmete). Menta una residencia real y onde tuvo llugar la Batalla de Winwaed na rexón de "Loidis" que, quiciabes, sía l'área que güei cubre'l distritu metropolitanu de la ciudá de Leeds. La referencia a la residencia real ye: "Reges posteriores fecere sibi villam in regione quae vocatur Loidis". Nennio, pela so parte, usa'l términu "Loid".

Elmet paez caltener rellaciones con Gwynedd: una antigua inscripción cristiana atopada en Caernarvonshire reza "Aliotus Elmetiacos hic iacet" (Aliotus de Elmet xaz equí). Un cantref (una división alministrativa) del Reinu de Dyfed llámase Elfed, que ye l'equivalente en galés pa Elmet. A dellos reis d'Elmet recuérdase-yos en fontes galeses. Unu de los poemes de Taliesin ta dedicáu a Gwallog ap Llaennog, que reinó en Elmet cerca del final del sieglu VI.

A finales del sieglu VI, Elmet empezó a sufrir la cada vez mayor presión exercida polos reinos anglosaxones de Deira y Mercia. Elmet xunir a la malograda alianza que nel 590 lluchó contra'l reinu anglu de Bernicia, por cuenta de les numberoses incursiones qu'ésti realizara escontra'l norte. Ye posible que'l rei de Elmet, Gwallog, morriera mientres esta guerra. L'alianza desfacer tres la muerte d'Urien Rheged y surdir una disputa familiar ente dos de los miembros más destacaos de la familia. De resultes, y tres la unificación del reinu de Northumbria, Elmet viose obligáu a construyir una serie de defenses al norte y al oeste de Barwick-in-Elmet, nun aparente intentu de consiguir una llinia extra defensiva, que los sos restos entá pueden vese nesta villa.

Nel 616, Elmet foi invadíu por Northumbria. Nun se sabe a ciencia cierta por qué produció esta aición, pero'l probable elementu desencadenante sería la muerte por envelenamientu del noble Hereric, que yera un representante de la Casa Real de Northumbria nel exiliu residente en Elmet. Quiciabes pudo ser envenado polos sos anfitriones y que Edwin de Northumbria invadiera'l reinu en represalia; o, quiciabes, fora Edwin l'envelenador ya invadiera Elmet pa castigar a Ceredig ap Gwallog por esconder a Hereric.

Tres la conquista, Elmet incorporar a Northumbria (la Pascua de Resurrección del 627), y a les sos xentes empezóse-yos a conocer como los Elmetsæte. Nómase-yos en Tribal Hidage, una especie de censu sobre los asentamientos territoriales n'Inglaterra, de finales del sieglu VII, como habitantes d'un territoriu qu'entendía unos 600 hide. Trátase del grupu más al norte de los que se citen nel Tribal Hidage. Probablemente siguieron morando en West Yorkshire mientres el periodu saxón y pudieron conspirar a favor de Cadwallon ap Cadfan de Gwynedd cuando invadió Northumbria, apoderando por un periodu curtiu de tiempu esta zona en 633.

El gran númberu de topónimos de procedencia británica, pue ser por cuenta de la sobrevivencia de la población orixinal britana. Ye notable'l númberu de topónimos qu'empiecen por Ecles- y Wal-. Créese que los habitantes de Elmet llamar a sí mesmos Loides, nome que se reflexa en numberosos topónimos: Ledston, Ledsham, Leathley, y la moderna ciudá de Leeds (yera nomada como "Ledes" nel Domesday Book de 1086).

• Masgwid Gloff (c.460 - c.495)
• Llaennog ap Masgwid (c.495 - c.540)
• Arthuis ap Masgwid (c.540 - c.560)
• Gwallog ap Llaennog (c.560 - 590)
• Ceredig ap Gwallog (590 - 616) († 618)

L'área ye la tema d'un aclamáu llibru de fotografía y poesía de 1979: "Remains of Elmet" de Ted Hughes y Fay Godwin. En 1994, Faber y Faber volvió editalo, anque esta vegada recibió'l títulu de "Elmet", y al que se-y añader material nuevo.

• David Rollason, Northumbria, 500-1100, Cambridge University Press (2003)
• Christopher A Snyder, The Britons, Blackwell Publishing (2003)
• Alex Woolf, "Romancing the Celts: a segmentary approach to acculturation", in Cultural Identity in the Roman Empire, ed. Ray Laurence, Joanne Berry. Routledge (1998)

• Historic Elmet Archiváu 2009-10-01 en Wayback Machine
• The History Files: The Ancient Kingdom of Elmet
• The History Files: Post-Roman Celtic Kingdoms: Elmet
• Echoes of Elmet group
• Essay on Remains of Elmet
• The Elmet Trust - Ted Hughes Festival, Mytholmroyd