Lanzarote
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
| Lanzarote | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Alministración | |||
| País |  España | ||
| Autonomía |  Canaries | ||
| Provincia | [[Provincia de Las Palmas|{{{2}}} | ||
| Tipu d'entidá | islla | ||
| Nome llocal | Lanzarote (es) | ||
| Xeografía | |||
| Coordenaes | 29°02′06″N 13°38′06″W / 29.035°N 13.635°O | ||
 | |||
| Superficie | 791 km² | ||
| Demografía | |||
| Población | 152 289 hab. (2019) | ||
| Densidá | 192,53 hab/km² | ||
| Más información | |||
| Estaya horaria | UTC±00:00 | ||
| cabildodelanzarote.com | |||
 | |||
Lanzarote ye una islla del archipiélagu canariu, nel océanu Atlánticu. Pertenez a la provincia de Les Palmes. La so capital ye Arrecife.
El nome de la islla procede del marín xenovés Lanceloto Malocello, quien la visitó nel sieglu XIV. Con 147.023 habitantes (2017) Lanzarote ye la tercer islla más poblada de Canaries, tres Tenerife y Gran Canaria. Con una superficie de 845,94 km² ye la cuarta islla más estensa del archipiélagu. Nel centru-suroeste de la islla atopa'l Parque nacional de Timanfaya, que ye una de les principales atraiciones turístiques de Lanzarote. La islla ye dafechu dende 1993 Reserva de la Biosfera de la UNESCO.
Toponimia
[editar | editar la fonte]La esplicación del nome de la islla de Lanzarote ye de les más clares y aceptaes de tolos topónimos del archipiélagu canariu. Esiste consensu ente los historiadores en que'l nome procede del navegante xenovés Lanceloto Malocello, quien la visitó per primer vegada nel primer terciu del sieglu XIV y de que la so guarda, al paecer, atoparon dalguna buelga los primeros conquistadores normandos: el castiellu de Guanapay, el más antiguu de Lanzarote, construyiríase sobre una antigua torre edificada en 1312 por Malocello. La islla denomínase "Insula de Lançarotus Marocelus" nel primer portulanu que recueye a les Islles Canaries más o menos na so forma actual, el del mallorquín Angelino Dulcert, de 1339. N'otres cartes y mapes posteriores esta denominación sufre alteraciones fonétiques, pero non cabo dulda de que'l nome actual deriva del pernomáu visitante italianu que nel so día recaló nella.
El vocablu aborixe Titerogakaet paez que foi l'emplegáu polos majos pa referise a la islla con anterioridá a la so conquista. Trátase d'un términu d'orixe bereber que foi emparentáu col tuareg tetergaget, "la que ta quemada", o bien colos vocablos titerok y akaet, que significaríen "Monte Coloráu". De la mesma, na toponimia insular abonden les voces d'orixe indíxena, como Yaiza, Tinajo, Teguise, Timanfaya o Guatiza, que comparten protagonismu con llugares de nome hispánicu como: San Bartolomé o Puertu del Carmen.
Descripción
[editar | editar la fonte]Lanzarote ye la más septentrional y oriental de les islles del archipiélagu canariu, amás ye la cuarta islla más estensa. Ye conocida popularmente como "la islla de los volcanes", al identificase col mantu volcánicu que s'estiende a lo llargo de gran parte de la so superficie por cuenta de la gran actividá volcánica de principios del sieglu XVIII.
Lanzarote atopase a una distancia averada de 140 km de la mariña noroccidental africana y a 1000 del puntu más cercanu del continente européu, el sur de la Península ibérica. El so puntu más septentrional ye'l cabu o Punta Fariones, y el más meridional, Punta del Papagayu. El so clima ye subtropical con escases precipitaciones. Tien una superficie de 845,93 km² y una población de 141.938 habitantes (INE, xineru de 2009). Consta de siete municipios de los que'l más pobláu ye Arrecife, capital insular. Al norte de la islla atopen los castros ya islles menores de Alegranza, La Graciosa, Monte Claru, Roque del Este y Roque del Oeste, que formen l'Archipiélagu Chinijo, alministrativamente dependiente de Lanzarote.
Les Peñes del Chache, asitiáu en Fadría, con 671 m d'altitú, ye'l picu más eleváu de la islla. Lanzarote foi declarada en 1993 Reserva de la Biosfera pola Unesco. Amás, la Rede Canaria d'Espacios Naturales Protexíos recueye nesta islla un total de 13 redolaes naturales, que suponen más del 40% del territoriu insular, ente los que destaca'l Parque nacional de Timanfaya.
Dedicada nel pasáu fundamentalmente a l'agricultura y la pesca nel bancu pesqueru canariu-saḥarianu, na actualidá la economía de la islla xira en redol al sector servicios, fundamentalmente a la potente industria turístico. A esta actividá empieza a añadise -y la viticultura, d'importante pesu en sieglos anteriores y que se rellanzó cola creación de la Denominación d'orixe pa los vinos de Lanzarote.
Conceyos
[editar | editar la fonte]La islla de Lanzarote ta dividida en 7 conceyos:
Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Lanzarote.
- Páxina del patronatu de turismu (en castellanu)
- Historia de lanzarote (en castellanu)
- Lanzarote (en castellanu)
- Lanzarote.org(en castellanu)
