Arvicola scherman

Arvicola scherman aguarón montés
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (IUCN)[1]
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Mammalia
Orde:	Rodentia
Familia:	Cricetidae
Subfamilia:	Arvicolinae
Xéneru:	Arvicola
Especie:	A. terrestris Shaw, (1801)
Distribución
Sinonimia
albus, (Bechstein, 1801) argentoratensis, Desmaret, 1822 buffoni, (Fischer, 1829) cantabriae, Ventura y Gosálbez, 1989 canus, (Bechstein, 1801) castaneus, de Sélys Longchamps, 1845 exilis, Lydekker, 1910 exitus, Miller, 1910 gutsulius, Zagorodnyuk, 2000 monticola, de Sélys Longchamps, 1838 minor, (Leske, 1779) niger, de Sélys Longchamps, 1845 schermaus, (Hermann, 1804)
Consultes
[editar datos en Wikidata]

L'aguarón montés^[2] (Arvicola scherman) ye una especie de royedor de la familia Cricetidae.

La aguarón toperu presenta dos formes ecolóxiques: la cavadora, qu'habita los macizos montascosos del suroeste y centru d'Europa, y la semiacuática, qu'ocupa'l restu del so área de distribución. Apocayá propúnxose una nueva configuración taxonómica: Arvicola terrestris, los representantes semiacuaticos, seríen una subespecie de Arvicola amphibius, y los morfotipos cavadores, qu'ocupen ciertos macizos montascosos europeos, perteneceríen a Arvicola scherman. Según esta clasificación, los aguarones toperos ibériques corresponderíen a esta última especie.

Ye especie de gran variabilidá morfolóxica a lo llargo del so área de distribución. N'España ta representada por morfotipos de pequeñu tamañu, con dimensiones corporales sensiblemente más menores que l'aguarón d'agua (Arvicola sapidus), y cola cola más curtia. Especie ensin dimorfismu sexual, la coloración de la pelame de A. scherman ye distintu inclusive a escala intrapoblacional, variando dende'l pardu escuru o pardu amarellentáu hasta'l gris, los lladrales dende'l pardu amarellentáu o ocre hasta'l gris claru; na zona ventral predomina los tonos abuxaos y la cola ye xeneralmente bicolor.

Dende'l norte de la Península Ibérica hasta Ucraína, faltando nel oeste y estremu suroriental de Francia; la so llende septentrional ta alcontráu al norte d'Alemaña y el meridional nos Alpes y nos Balcanes. N'España distribuyir nuna franxa septentrional que diría dende'l Pirinéu Lleidatanu (Valle d'Arán) hasta les sierres de Los Ancares (Lugo), Sierra de Segundera (Zamora) y Montezinho (Portugal). Esiste un aislamientu xeográficu ente les poblaciones de los Pirineos, la Cordal Cantábricu y l'estremu nororiental de Guipúzcoa.

Especie herbívora, ocupa principalmente praos naturales asitiaos en niveles altitudinales variables, dende'l nivel del mar hasta praos alpinos próximos a los 2.000 metros. En terrenes cultivaos y praos de forraxe la aguarón toperu puede llegar a constituyir una plaga agrícola.

En delles zones del so área de distribución, puede constituyir un reservorio de tularemia y ser güéspede intermediariu de delles especies de parásitos.

Ye presa habitual de les aves de presa, como'l uxu chicu, (Asio otus) y la curuxa común, (Tyto alba) y de carnívoros de tamañu mediu.

• (en) Arvicola scherman, en Wilson, D. E. & Reeder, D. M. (editors). 2005. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed). Vistu'l 23 de xunetu de 2009.
• (ye) Arvicola terrestris (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). nel Atles de la biodiversidá del Ministeriu de Mediu Ambiente (MMA). Archivu en PDF.

Wikispecies tien un artículu sobre Arvicola scherman.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Arvicola scherman.

• Rastros d'aguarón toperu (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). (como Arvicola terrestris); nel apartáu de rastros de mamíferos Archiváu 2014-05-15 en Wayback Machine del sitio Barbastella.