Alaskan Malamute

Alaskan Malamute

Datos xenerales
Orixe	Alaska
Tamañu de la reciella	6,9
Esperanza de vida	10 años y 12 años
Carauterístiques físiques
Pesu	38 kg (machu) 34 kg (fema)
Altor	machu: 63,5 cm fema: 58,5 cm
Altor machu	63,5 cm
Altor fema	58,5 cm
Clasificación y estándar de la raza
Códigu de catálogu	243 (Razas de perros de la FCI)

El Alaskan Malamute o Malamute d'Alaska^[1] ye un perru orixinariu de la zona ártica, una de les races más antigües dientro de los perros de trinéu. Como perru de trinéu ye naturalmente fuerte. Ye capaz de cargar pesos considerables (hasta 20 kg) mientres decenes de quilómetros.

Carauterizar por presentar una abondosa y trupa capa de pelo que cubre un cuerpu fuerte y musculoso.

La so presencia, siempres cola cabeza arguta, dóta-y de ciertu aspeutu pimpanu que da la impresión de ser un perru bien seriu. Sicasí esta apariencia nun ta reñida con un calter bonable y juguetón colos sos dueños.

Esiste una gama natural de tamañu ente 60-70 cm na cruz y pesu 35-45 kg pa los machos -anque dellos exemplares lleguen a superar los 50 kg-, y de 55-60 cm y 30-35 kg pa les femes. Díxose que'l so altor ideal estándar sería de 63.5 cm.

Tien dos capes de pelo: una esterna, trupa y aspra, y una interna de tactu aceitoso y lanudo. Ye más llargu na zona del pescuezu y costazos, sobre'l llombu y el rabu.  El so color predominante ye'l gris, anque nel estándar  almitir dende'l blancu hasta'l sable acoloratáu.

Les sos oreyes son triangulares, siempres erectas, de tamañu medianu. Los güeyos son vivos, n'alerta, de tamañu medianu y forma almendrada.

Ye un perru trabáu que, col mantu de pelo que-y caracteriza, puede dar la impresión de ser un "blindáu" ente los perros. Al contrariu qu'otres races, cuando se mueya'l so pelo nun da l'aspeutu d'amenorgase'l so tamañu[cita ^riquida].

Tratar d'una raza bien antigua, de les primeres races de perros de trinéu. Los analises d'ADN amosaron l'antigüedá de la raza Alaskan Malamute y el so parentescu col Husky siberianu.^[2]

El Alaskan Malamute yera criáu por una tribu de inuit llamada mahlemiut. El significáu de la pallabra mahle ye desconocíu, pero sábese que miut significa "pueblu de". Por tanto puede interpretase mahlemiut como pueblu de Mahle. Siguiendo la fonética inglesa, la dicción tresfórmase depués en Malamute. La zona habitada pol pueblu de los Malamute yeren les riberes del Kotzebue Sound, un territoriu entendíu ente dos grandes ríos: el Kobuk y el Noatak. Los homes y muyeres de la tribu de los mahlemiut (Malamute) yeren bien apreciaos ente les  demás tribus inuit pol so  coraxe, el so arguyu y la so habilidá na caza y na pesca.

Estos perros yeren famosos pola so guapura y poles sos carauterístiques de fuercia y resistencia, que faíen d'ellos óptimos elementos pal tiru. Yeren, polo xeneral, más grandes y potentes que los #demás perros nórdicos, con aspeutu similar al llobu y grandes y nidies coles llevaes sobre l'envés. Testigos de la dómina cunten qu'ente 1870 y 1880 aproximao, los caribúes, por razones inesplicables, camudaron los sos habituales percorríos migratorios  quitar asina a les tribus Malamute una importante fonte de sustentu. Nestes condiciones les families yá nun podíen dexase caltener grupos de perros formaos por más de dos o trés exemplares: testimonios de la dómina falen d'homes, muyeres ya inclusive neños qu'ayudaben a los sos perros a tirar de los trineos. Asina que la población empezó a menguar y la mesma suerte corrieron los sos perros.

La so capacidá pa soportar pesaes cargues  poner de manifiestu cuando ye escoyíu pa realizar espediciones al círculu polar, como los dos que realizó l'Almirante Byrd. Tamién fueron utilizaos como perru de rescate de mancaos na Segunda Guerra Mundial.

Hai de distintos colores: negros con blancu, cafés, acolorataos, y apocayá topóse  un color de Malamute blancu.

 Tratar d'un perru con oríxenes bien antiguos, que foi pocu modificáu dende la so procedencia del llobu. Eso nun quier dicir que seya agresivu. Magar el so aspeutu y altiveza pueden impresionar al observador esternu, #tratar d'un animal juguetón (cuando se-y convida a ello), fiel al so amu y con un gran instintu proteutor colos neños.

El Alaskan Malamute ye un perru d'esterior, adora los espacios abiertos y ye feliz viviendo al campu; si zárrase-y tres una cerca, ye bien probable que trate de buscar la forma d'escapar, porque-yos gusta la llibertá y nun pierden una posibilidá de salir en busca d'una aventura o una carrera.

La cobardura nun suel ser una bona señal, pero afortunadamente, paez ser una traza bastante raru nesta raza y si preséntase puede debese a causes ayenes a la xenética del animal y ser producíes por un dueñu que nun supo da-y una correuta socialización, calteniéndo-y zarráu y carente d'estímulos psíquicos, interacción colos de la so mesma especie y un bien llindáu contautu humanu. Si detéctase, tien de vixilase y brinda-y un ensayamientu pa superar el problema, yá que de lo contrario el so comportamientu puede volvese impredicible y per ende peligrosu.

Per otru llau, dada la forma de vida esquimal y nómada de compartir tou, nun ye una raza de proteición, pero sí puede ser un bon perru d'alerta, que va avisar al so dueñu de que percibe daqué estrañu, col soníu tan particular qu'emite, que ye una combinación ente aullida y lladrida. Nun ye un perru pa guardia y defensa yá que por naturaleza tiende a ser amigable colos seres humanos.

De resultes de la so antigua vida, ye un perru con fuerte instintu de menada y de xerarquía, lo cual anicia frecuentes agresiones con otros animales. Amás, los machos son bien territoriales y competitivos ente sigo polo que nun ye aconseyable agospialos xuntos. La femes pueden ser más sencielles d'entrenar y afáense meyor a la vida en cases. Esta raza gusta de la compañía humana, cuenta con enormes dosis de llealtá, ciñu y disposición al trabayu, lo que-y fai un bon perru caseru. Ye cariñosu colos neños, hasta colos desconocíos, y encánta-y acompañar los a toos llaos. Por cuenta del so calter independiente tien fama de ser terco y difícil p'adomar ente la xente que nun lo conoz. Sicasí, esisten malamutes campeones d'obediencia trabayando con ciegos.

Son sensibles, candiales y juguetones, pero saben protexese de manera efectiva. Con un bon ensayamientu y socialización van ser perros equilibraos, tanto física como psicolóxicamente, yá que tienen bon potencial d'aprendizaxe porque son rápidos n'aprender y de reflexos agudos.