[go: up one dir, main page]

Saltar al conteníu

Nunación

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Ficha de grafemaNunación
Caráuter ٌ
ً
ٍ

Unicode: 08F1


Unicode: 08F0


Unicode: 08F2
Cambiar los datos en Wikidata

La nunación (n'árabe تنوين, tanwīn) ye un fenómenu gramatical de ciertes llingües semítiques, especialmente del árabe. Consiste na adición d'una nun final a un sustantivu o axetivu que xeneralmente indica que ye totalmente declinable y sintácticamente indetermináu. Sicasí, ciertos nomes propios, que son semánticamente sustantivos definíos, parten de sustantivos orixinalmente indeterminaos y por tanto caltienen la nunación. Ej.: مُحَمَّدٌ, Muḥammadun, «Mahoma».[1]

N'árabe representar por tres signo diacríticos, n'esencia les vocales curtios reduplicadas. Indiquen, d'esquierda a derecha, los finales -un (nominativu), -in (xenitivu) y -an (acusativu). El signu ـً suelse escribir en combinación con ا ʾalif (ـًا), tāʾ marbūṭah (ةً) o hamza (ءً). La ʾalif ye obligatoria si la pallabra nun acaba en tāʾ marbūṭah, hamza o ye díptota, anque'l símbolu en sí non s'escriba. La nunación solo utilízase n'árabe lliterariu; nun ta presente nes variedaes falaes, y munchos llibros de testu árabes introducen inclusive fragmentos lliterarios ensin utilizar estes terminaciones.

El términu nunación puede referise tamién a la fin -n de los duales n'acadiu, que se perdió nel periodu babilónicu antiguu.[2]

Vease amás

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Corriente, Federico (1980). «leición 3ª: Grafonomía», Gramática árabe. Madrid: Institutu hispanu-árabe de cultura. Ministeriu de Cultura, páx. 41-51. ISBN 84-7472-017-6.
  2. «Akkadian grammar: morphology». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-04-26.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]