Daphne gnidium

Ye una planta distribuyida pola rexón mediterránea, en cuasi tola península ibérica, archipiélagos canariu y balear y norte d'África, onde crez en carbaes, pinares y terrenes ensin cultivar dende'l nivel del mar hasta a 1000 metros d'altitú.

Ye un arbustu con munches fueyes con forma de punta d'espada, toes empobinaes escontra riba: seique, podría ser confundida con una Euphorbia, pero cortando una fueya rápido vemos que nun sale látex blancu. Desenvuelve les flores blanques a la fin del branu y el seronda. Hai que tener curiáu con esta planta porque ye irritante.

El so frutu ye de color coloráu, en baga. Tien fueyes llanceolaes, estreches. Dáu'l potente efeutu purgante de la corteza y de les fueyes del torviscu ye consideráu venenoso, yá que puede producir angüeñes na piel tres un enllargáu contautu.

El Torviscu ye un arbustu con propiedaes sorprendentes. Foi usáu como amuleto y empuste de malos espíritus dende la Prehistoria. Ye la meyor especie vexetal de la Península Ibérica pa faer lligadures, la so corteza ye una cuerda natural pola so flexibilidá y resistencia, pudiéndose faer nuedos bien firmes. En delles zones de Zamora acostumar a arreyar una correa de Daphne gnidium a lo cabero de los corderos como remediu pa frenar la descomposición estomacal; tamién ye conocíu'l so valor como insecticida nel gallineru, calteniendo a a les pites a salvo del piojillo. Esta especie foi emplegada, dende tiempos inmemoriales, como mediu de pesca en llagunes y regueros: la so resina tóxica ataca al osíxenu de l'agua, polo qu'echando cañes d'esta planta envelenar a los pexes que, dempués de dos o tres hores, namái había que recoyer. Esta forma de pesca llámase Entorviscar y amás de ser peligrosa por indiscriminada ta penada pola llei n'España.

Daphne gnidium describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 357-358. 1753.^[2]

Etimoloxía

Daphne; nome xenéricu que lo atopamos mentáu per primer vegada nos escritos del médicu, farmacéuticu y botánicu griegu que practicaba na antigua Roma; Dioscórides (Anazarbus, Cilicia, n'Asia Menor, c. 40 - c. 90). Probablemente na denominación de delles plantes d'esti xéneru recuerda la lleenda d'Apolo y Dafne. El nome de Daphne en griegu significa "lloréu", una y bones les fueyes d'estes plantes son bien similares a les del lloréu.^[3]

gnidium: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización en Gnido.^[4]

Sinonimia

• Mistralia gnidium (L.) Fourr.
• Thymelaea gnidium (L.) All.
• Laureola gnidium (L.) Samp. ex Pereira
• Daphne paniculata Lam.
• Daphne orthophylla St.-Lag.^[5]

Esta especie ye conocida nel dominiu llingüísticu asturlleonés col nome común torbiscu^[1].

• Terminoloxía descriptiva de les plantes
• Cronoloxía de la botánica
• Historia de la botánica
• Carauterístiques de les timelaeacees

1. Halda, J. J. 2001. Genus Daphne SEN, Dobré [Czech Republic].
2. Nieto Feliner, G. 1997. Thymelaeaceae. Fl. Iberica 8: 32–69.
3. Webb, D. A. 1968. Thymelaeales. CVII. Thymelaeaceae. 2: 256–260. In T. G. Tutin, V. H. Heywood, N. A. Burges, D. H. Valentine, S. M. Walters & D. A. Webb (eds.) Fl. Eur.. Cambridge University Press, Cambridge.

•   Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Daphne gnidium.

• http://www.tela-botanica.org/eflore/BDNFF/4.02/nn/21581/synonymie