[go: up one dir, main page]

Refrescu

bebida ensin alcohol que tien disuelto gas carbónico a presión

Un refrescu[1] ye polo xeneral una bébora tresnada, con o ensin agua carbonatao, edulcorantes que puen ser naturales —fructosa o sacarosa— o sintéticos —ciclamatu (E952)—, acidulantes, colorantes, antioxidantes, estabilizadores d'acidez y conservadores, que tómase fría o del tiempu.

Refrescu
Nome Refrescu
Detalles
Más información
[editar datos en Wikidata]

Según el país au s'utilice, el términu suel tomar un significáu más concretu:

Daños que provoca'l refrescu

editar

El beber refrescu de cola, con gas o ensin él, de dieta o normal, siempres causara dalgún dañu nel cuerpu. Ganó adeptos en países au enantes s'escarecía d'esta tradición. El problema aníciase cuando esi consumu faise en desterciu d'otres costumes más sanes, como'l beber agua, lleche, zusmios o batíos naturales. Los neños y adolescentes son los que más peracaben estes bébores, y son ellos precisamente los más propensos a los sos efeutos nocivos, y los que más impautos publicitarios reciben d'esti mercáu.

Función y efeutos de los ingredientes de los refrescos

editar

Cada componente de la fórmula del refrescu desempeña cierta función, yá sía como conservador, endulzante o colorante. Tolos ingredientes xuntos formen un productu prestosu al consumidor, pero tamién con efeutos negativos pa la so salú cuando se consume por demás.

Agua carbonatao. Dellos estudios demostraron qu'esti componente asóciase colos cálculos renales.

Color carambelu. El so orixe vien pola aición del calor o de productos químicos sobre los hidratos de carbonu. La función del colorante marrón ye la d'axente saborizante.

Efeutos adversos pal organismu: demostróse que'l carambelu producíu con amoniacu causa defectu de la vitamina B6, responsable en parte del metabolismu de los carbohidratos y les proteínes, como del glucóxenu muscular, que al faltar, produz tiemblos o contraiciones musculares.

Aspartamu (Nutrasweet). Ye un compuestu preparáu d'ácidu aspárticu y fenilamina. Foi asociáu con daños a les célules cerebrales y tumores cerebrales. Alza l'acidez de la orina, creando susceptibilidá a les infeiciones del tractu urinariu.

Ácidu fosfórico. Llógrase per aciu l'aición del ácidu sulfúrico sobre'l fosfatu tricálcio. La so función ye la d'aumentar l'efeutu antioxidante d'otres sustancies. N'altes concentraciones ésti ácidu agafa la piel y les membranes mucoses.

L'ácidu fosfórico ye dañible tamién pal calciu de los güesos, porque nun dexa l'afayadiza absorción nel organismu, provocando'l so debilitamientu y por tanto amontándose la posibilidá de tener quebres. Dizse tamién que l'ácidu fosfórico ye unu de los mayores contribuyentes al aumentu de la osteoporosis.

Amás, la combinación d'esti ácidu con azucre refinao y fructosa enzanca l'absorción de fierro, lo que puede xenerar anemia y mayor facilidá pa contraer infeiciones, principalmente en neños, vieyos y muyeres embarazaes.

Benzoatu potásico. Ye un conservante, bactericida y funxicida.

Efeutos adversos pal organismu: les persones que carecen asma, son alérxiques a les aspirines o tienen urticaria a intervalos, pueden ser susceptibles al benzoatu potásico y tener reaiciones alérxiques.

El benzoatu de potasiu nun tien d'añadese n'alimentos destinaos a ñácaros o neños; sicasí, ta presente nos refrescos consumíos por neños. Ta tamién incluyíu na llista d'aditivos a evitar por neños hiperactivos.

Ácidu cítrico. Nel so estáu natural pue atopase nos llimones y n'otros zusmios cítricos; sicasí, nel refrescu apaez de mou artificial: fabrícase comercialmente per aciu la formentadura de melaces con cepes de microorganismos Aspergillus niger. Si l'ácidu cítrico consúmese en cantidaes bien grandes, pue causar erosión del dentame ya irritación llocal.

El cuerpu humanu detién la crecedera de los güesos sobre los trenta años, eslleiéndose dempués na orina, dependiendo de l'acidez de los alimentos inxeríos. Tolos compuestos de calciu disueltos atrópense nes arteries, venes o texíos de la piel, afeutando esto tamién al funcionamientu del reñón.

Cafeína. El so orixe natural ye'l café. La cafeína que contienen les populares bebíes nun son más qu'amestaos pa provocar adicción nos consumidores, más que pa da-y sabor.

Una llata de refrescu —si ye que lo especifiquen— contién 38 mg de cafeína, que ye considerada un estimulante, polo que provoca cambeos de conducta. La cafeína foi comparada en forma compatible coles anfetamines, que son estimulantes namái recetaes por prescripción médica.

Cuando esta sustancia consúmese en cantidaes elevaes pue provocar velea, debilidá, aballa, úlceres, interferencia cola dixestión de les proteínes y cola regulación de les funciones intestinales llegando a producir vultures y fories, provoca tamién hemorraxes de la piel, tabayones, albinismu, alteración a los glóbulos coloraos, hidrocefalia, hemorraxa de los güeyos, defectu oseu irreversible, taquicardia, dolores de tiesta y hasta ataques d'ansiedá. Amás, si se consume en fríu, acelera la so aición.

Esta sustancia ye principalmente peligrosa pa los neños pola so susceptibilidá de xenerar perda de memoria, perda d'equilibriu, velea, fatiga, temblón de los deos, medrana, ansiedá, estrés, hiperactividá y depresión.

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar