Mentha suaveolens

Carauterízase poles sos inflorescencies n'espigues trupes, daqué más esclariaes na fructificación, al crecer los entrenudos. Amás tien les fueyes más o menos peloses y bien engurriaes, amás son anches, similares a les de la salvia. Tien un golor nidio paecíu al de la hierbabuena. Les flores son de color blancu o rosáu.

Vive en suelos con daqué de mugor; en zones cercanes a calces d'agua. Suel convivir con artos y junqueras. Distribúise per tola zona mediterránea siendo daqué más rara nel norte d'Europa.

• Analxésica: el fervinchu emplegar pa tratar la fiebre y el dolor de cabeza.,.,
• Antiséptica
• Carminativa
• Dixestiva

En dosis altes ye tóxica y non pueden tomar les muyeres embarazaes.

Esta especie usar en Oaxaca pa regular la menstruación en casos d'atrasu, con tal motivu cuécense los tarmos y fueyes, secos o frescos, y del fervinchu resultante bébese una taza chica mientres tres mañanes siguíes. Si nun baxa la menstruación significa qu'hai embaranzu, o que se trata de dalgún otru trestornu.

En Tlaxcala ye emplegada pa curar l'empache de neños y tamién pa curar perros con rabia.

Farmacoloxía

L'estractu metanólico llográu de les cañes de M. suaveolens exerz una actividá antibiótica contra Bacillus subtilis.^[2]

Mentha suaveolens describióse por Jakob Friedrich Ehrhart y espublizóse en Beiträge zur Naturkunde 7: 249–150. 1792.^[3]

Variedaes

• Mentha suaveolens subsp. insularis (Req. ex Gren. & Godr.) Greuter
• Mentha suaveolens subsp. suaveolens
• Mentha suaveolens subsp. timija (Coss. ex Briq.) Harley

Sinonimia

• Mentha × rotundifolia var. suaveolens (Ehrh.) Briq.
• Mentha manostachya - Ten.
• Mentha rotundifolia - non L.
• Mentha graveolens subsp. insularis (Req.) R.Vilm. & Barbero
• Mentha graveolens R.Vilm. & Barbero *Mentha

macrostachya Ten.

• Mentha meduanensis Déséglise & T.Durand
• Mentha rotundifolia subsp. insularis (Req.) Arcang.^[4][5]

Esta especie ye conocida nel dominiu llingüísticu asturlleonés col nome común mentraste^[1].

• Planta melecinal
• Fitoterapia
• Usos melecinales de los raigaños
• Terminoloxía descriptiva de les plantes

1. Flora of China Editorial Committee. 1994. Fl. China 17: 1–378. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
2. Forzza, R. C. & et al. 2010. 2010 Llista de espécies Flora do Brasil. http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010/ Archiváu 2010-05-26 en Wayback Machine.
3. Idárraga-Piedrahita, A., R. D. C. Ortiz, R. Callejas Posada & M. Merello. 2011. Flora d'Antioquia. Catálogu de les Plantes Vasculares, vol. 2. Llistáu de les Plantes Vasculares del Departamentu d'Antioquia. Pp. 1-939.
4. Zuloaga, F. O., O. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogo de las plantas vasculares del Cono Sur (Arxentina, Sur de Brasil, Chile, Paraguay y Uruguái). Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107(1): i–xcvi, 1–983; 107(2): i–xx, 985–2286; 107(3): i–xxi, 2287–3348.

•   Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Mentha suaveolens.
• Borrador de Mentha en Flora Iberica (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
• Natural History Museum: Mentha suaveolens Archiváu 2011-08-03 en Wayback Machine
• Plants for a Future: Mentha suaveolens