Claude Vigée

Dr Claude Vigée (* 3. Jänner 1921 z Bischwiller, Elsass, àls André Strauss; † 2. Oktower 2020 z Paris) ìsch e Profasser fir frànzesischi Literàtür gsìì, wo au salwerscht uf Frànzesìsch, uf Elsassìsch und im Elsasser Jiddisch^[1] gschribe hàt. Ar hàt ìwer sìch gsait, ar sej „Jude und Elsässer, also doppelt Elsässer und doppelt Jude“.^[2]

Dr Vigée ìsch üs ere àlte elsassìsche Düech- und Fruchthandlerfàmilie gstàmmt. Ar ìsch z Bischwiller ufgwàchse un z Stroßburi uf s Gymnasium gànge. Wie ànne 1940 de ditsche Druppe ìn s Elsàss inmarschert sìn, ìsch er uf Toulous gflìchtet un hàt dert mìt eme Medizinstudium àngfànge. Ar hàt sìch drno dr Résistance àngschlosse un 1942 sini erschte Gedìcht ìn dr Untergrundzitschrìft „Poésie 42“ vereffentlìcht. Ìm Johr 1943 ìsch er ìn d USA gflìchtet, wien er ànne 1947 ìn Romanistik promovert hàt. Ar hàt frànzesìschi Sproch un Literatür glehrt àn dr Ohio State University, àm Wellesley College un àn dr Brandeis University. Sit 1950 hàt er rejemaßi Gedìcht vereffentlìcht z Frànrich. 1960 bìs 2001 hàt er z Israel glabt, wien er bìs züe sinre Pensionerung 1983 àn dr Hebräische Üniversitet z Jerusalem gelehrt hàt. Zletscht hàt er z Paris glabt.

S Thema vun dr Dìchtung vum Vigée ìsch unter àndrem d Üssenàndersetzung mìt em Leid vun dr Jude, vun dr Elsasser, vun dr elsassische Jude un dr Jude ìm Elsàss gsìì, àwer öi mit dr Schenheit un dr Verganglichkeit vum schlìchte, landlige Erb. Öi s Strawe no Fridde un zwìschemanschliger Einigung ìst e Motiv, wiener ìmmer wider ufgriffe hàt.

Àm 18. März 2000 ìsch in sinre Heimetstàdt Bischwiller s Kulturzentrum „Claude Vigée“ ingweit worre.

• La lutte avec l’ange (1939–1949) Publication 1950. Réédition L’Harmattan 2005 : Collection Poètes des cinq continents
• La corne du grand pardon (1954)
• L’été indien (1957)
• Le poème du retour (1962)
• Le passage du vivant
• Dans le creuset du vent
• Danser vers l’abîme
• Dans le silence de l’Aleph (Albin Michel, 1992)
• Les Puits d’eau vive (Albin Michel, 1993)
• Treize inconnus de la Bible (1996)
• Être poète pour que les hommes vivent (2006).

Dr Claude Vigée ésch öi Iwwrsetzr vun Rainer Maria Rilke gsìì.

• Internationaler Jacob-Burckhardt-Priis (Schwiz, 1977)
• le Prix Femina Vacaresco pour la Critique (1979)
• Johann Peter-Hebel-Priis 1984
• le Grand prix de Poésie de la Société des gens de lettres de France (Paris 1987)
• le Prix de la Fondation du judaïsme français (1994)
• le Grand prix de Poésie de l’Académie française (1996)
• Würth-Preis für Europäische Literatur (2002)
• le prix de l’Amitié judéo-chrétienne (octobre 2006)
• la Bourse Goncourt de la poésie (2008)

• Jean-Yves Lartichaux, Claude Vigée, Seghers, coll. Poètes d’aujourd’hui, 1978.
• Anne Mounic, La poésie de Claude Vigée. Danse vers l’abîme par joui-dire, L’Harmattan, 2005.
• Astrid Starck: Le Yidich occidental (alsacien) dans l’œuvre de Claude Vigée. I: Astrid Starck (Hg.): Westjiddisch. Le Yiddish Occidental. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 1994 (Reihe Sprachlandschaft 11), S. 157–166.

• «Claude Vigées Stunde» – Artikel uf webjournal.ch vum 9.11.2008
• Claude Vigée. Le Fond et la forme, Interview 1972 (frz)
• Claude Vigée uff’m Blog Poezibao (frz.)
• … uff de Site vum Judaïsme d'Alsace et de Lorraine (frz.)
• … uff de Site vum Stetl – pàrdon!: Städtel Bischwillr (frz.)

1. ↑ Astrid Starck-Adler: Le yidich occidental (alsacien) dans l’oeuvre de Claude Vigée. In: La Terre et le Souffle. Colloque Claude VIGEE. Cerisy-la-Salle, 1988. Albin Michel 1992.
2. ↑ Gespräch mit Claude Vigée, 1972. Archiviert vom Original am 17. Januar 2011; abgruefen am 5. April 2011. 

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Claude_Vigée“ vu de franzeesche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Claude_Vigée“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.